«Γάμοι» λογικής και ανάγκης...

Παναγιώτης Παναγιώτου
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Έθνος" - 29/8/2011

Οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών, τις τελευταίες ημέρες, πέρασαν την "κόκκινη γραμμή"... Πέραν όμως της κατανομής των ευθυνών, μεγάλο μέρος των οποίων φέρουν οι ίδιοι οι μεγαλομέτοχοι και οι μεγαλοτραπεζίτες (με τις ανεύθυνες πολιτικές που ακολουθούσαν ιδίως τα χρόνια των "παχιών αγελάδων"), "επανεκκίνηση" της οικονομίας και ανάπτυξη χωρίς υγιές και σταθερό τραπεζικό σύστημα είναι "όνειρο θερινής νυκτός". Το ερώτημα ήταν και είναι ένα. Εάν η ανασύνθεση και η ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος θα γίνει με πρωτοβουλία των ίδιων των τραπεζιτών και με όρους ιδιωτικής αγοράς ή μέσω κρατικής παρέμβασης.

Στο παρελθόν, "ανεβλήθησαν" ή απέτυχαν σχετικές τραπεζικές - ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Με τον χρόνο όμως, και μετά κυρίως την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Ιουλίου, για "εθελοντική" συμμετοχή και των ελληνικών τραπεζών στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, τα δεδομένα άλλαξαν άρδην και επιταχύνονται αναγκαστικά οι εξελίξεις.

Είναι σαφές ότι θα υπάρξουν απώλειες από την "ανταλλαγή" των ελληνικών τραπεζών της τάξης των 5-8 δισ. (ανάλογα του μοντέλου που θα επιλέξουν), αλλά και λόγω των ελέγχων που διενεργούνται (μέσω της BlackRock Solutions), καθώς είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε μεγάλες διαγραφές δανείων που θεωρούνται μη εισπράξιμα. Τούτων δοθέντων, οι τράπεζες θα χρειασθούν κεφάλαια (υπολογίζονται περίπου 25 δισ.) για να ενισχύσουν την κεφαλαιουχική τους επάρκεια. Και ή θα τα βρουν μόνες τους (το καλύτερο) ή θα υποχρεωθούν να προσφύγουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας με αντάλλαγμα κοινές μετοχές. Δηλαδή, το κράτος θα γίνει, μ' αυτήν τη διαδικασία που προβλέπει το Μνημόνιο, ισχυρότατος μέτοχος των ιδιωτικών τραπεζών. Το οποίο επιπλέον θα πρέπει μέσα σε 24 μήνες, με διεθνή διαγωνισμό, να πουλήσει...

Αυτό είναι προφανές ότι κάθε άλλο παρά ικανοποιεί τους τραπεζίτες, πράγμα που τους ωθεί να αναζητήσουν άλλες λύσεις.

Μέσα σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, γνωστοποιήθηκε η προσέγγιση μεταξύ Alpha Bank και Eurobank, με σημαντική συμμετοχή και κεφαλαίων από το Κατάρ. Είναι σαφές ότι μια τέτοια συμφωνία, εάν τελικώς υλοποιηθεί, αποτελεί αφετηρία για ντόμινο εξελίξεων στην ελληνική τραπεζική αγορά.

Η γρήγορη εξυγίανση και αναδιάρθρωση του τραπεζικού μας συστήματος είναι "όρος εκ των ων ουκ άνευ", για να αρχίσουν κάποια ψήγματα ανάπτυξης. Ο κίνδυνος σ' αυτήν τη διαδικασία του "αφελληνισμού", όπως λέγεται, του τραπεζικού συστήματος είναι ορατός. Οταν όμως το επικαλούνται οι τραπεζίτες, θα πρέπει να είναι και έτοιμοι να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη τους. Ο πατριωτισμός, εν ώρα κρίσης, κοστίζει κάτι παραπάνω...