Άποψη για τις πλατείες στο αφιέρωμα του MyPress

Korinthius Maximus
Περιοδικό MyPress - Τεύχος 28 - Ιούνιος 2011

Δεν μου λέει κάτι η «πλατεία» έτσι όπως είναι σήμερα. Δεν μου δίνει κάτι διαφορετικό, μια «διέξοδο» από το τέλμα στο οποίο βρισκόμαστε. Είμαι και εγώ προβληματισμένος, όχι αγανακτισμένος. Θεωρώ τον προβληματισμό πιο δημιουργικό από την αγανάκτηση. Η ανεργία χτυπάει κάθε μέρα και ένα νέο ρεκόρ, το πολίτευμά μας έχει προδοθεί και από εμάς και από τους αντιπροσώπους μας. Τους αντιπροσώπους που εμείς όμως εκλέγαμε, μερικούς από τους οποίους, τους ίδιους για περισσότερα από 30 χρόνια.

Παρακολουθώ την «πλατεία» στενά, όπου εκφράζεται ή όπου προσπαθεί να εκφραστεί, γιατί δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι όσοι πάνε στις πλατείες γνωρίζουν τί γράφεται στις διάφορες ιστοσελίδες – πλατείες στο διαδίκτυο. Έχω χωρίσει την «πλατεία» σε δύο κατηγορίες αυτή τη στιγμή. Σε εκείνη της πρωτεύουσας και σε εκείνη της επαρχίας. Γιατί προσπαθώ να μετρήσω τις αναλογίες επί του πληθυσμού της κάθε περιοχής.

Σταδιακά διακρίνω κάποια στοιχεία που μου φαίνονται σαν ανάγκες. Βλέπω τον κόσμο ότι έχει ανάγκη να συνευρεθεί, να συζητήσει, να ανταλλάξει μια ανθρώπινη «καλησπέρα». Να ακούσει «μαζί» ένα τραγούδι, να ενώσει ένα ζευγάρι τα χέρια του και να περπατήσει στο Σύνταγμα.

Στην επαρχία βλέπω την ανάγκη της αλλαγής κουλτούρας, της δημιουργικής έκφρασης και της χαμένης ανεμελιάς που μας τη ρούφηξε όλη η αδηφάγα καθημερινότητα του κυνηγιού του πλούτου και της ευημερίας.

Γενικά βλέπω την αγωνία για το αύριο και την ανάγκη για να ζήσουμε με περισσότερη αξιοπρέπεια. Νιώθω στριμωγμένος οικονομικά, φοβάμαι, αλλά τι ζητάει τελικά η «πλατεία» δεν ξέρω. Στην Ελλάδα με φοβίζει η αντίληψη του να ψηφίσουμε κάποιοι για το αν θα εκτελέσουμε κάποιον ή όχι. Γιατί το έργο το έχουμε ξαναδεί. Και ήταν πικρό …