Αναζητώντας τη φωτεινή πλευρά της κρίσης

Αντώνης Καρακούσης
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Το Βήμα on line" - 23/6/2011


Η μεγάλη εθνική οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση είναι αλήθεια πως βυθίζει και συγκλονίζει τους πολίτες.

Η απειλή για τις δουλειές και τα εισοδήματα καθιστά το μέλλον άδηλο. Άλλους φοβίζει, άλλους παραλύει και πολλούς εξοργίζει.

Σε κάθε περίπτωση, η κρίση επιδρά στις συμπεριφορές των πολλών ανθρώπων και την κοινωνία αναστατώνει.

Είναι αυτή η σκοτεινή πλευρά της κρίσης. Υπάρχει ωστόσο και η φωτεινή πλευρά της.

Οσοι συνομιλούν με τους πολίτες γνωρίζουν ότι επιδρά στις αντιλήψεις, τις συνειδήσεις και τις πεποιθήσεις αλλάζει και μαζί παρακινεί τον κόσμο σε αυτογνωσία και δράση.

Πολλοί αυτή την περίοδο, υπό την πίεση των συνθηκών, ξύπνησαν από τον λήθαργο των βεβαιοτήτων και της ανεμελιάς, ξεπέρασαν την μοιρολατρία και οι λιγότερο φοβικοί πήραν ήδη ή παίρνουν το ρίσκο της κινητοποίησης και της αναζήτησης.

Οσο κι αν ακούγεται τολμηρό αυτή την περίοδο υπάρχουν πολίτες που λαμβάνουν αποφάσεις ζωής, αλλάζουν τόπο και δραστηριότητα, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, τις σχολάζουσες ιδιοκτησίες αναγεννούν, τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις επαναπροσεγγίζουν και διερευνούν την εμπλοκή τους στην παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.

Επίσης πολλές επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, νιώθοντας την πίεση των νοικοκυριών μειώνουν τις τιμές, προσέχουν τις υπηρεσίες τους, γίνονται καλύτεροι και αποδοτικότεροι στις δουλειές τους.

Και ταυτόχρονα οι καταναλωτές δείχνουν να εκτιμούν περισσότερο τις παρεχόμενες από έλληνες υπηρεσίες, τα ελληνικά προϊόντα γίνονται πιο εμπορεύσιμα, οι περισσότεροι των συμπολιτών μας αισθάνονται την ανάγκη να στηρίξουν την εγχώρια παραγωγή, ό,τι παράγει και προσφέρει ο τόπος μας.

Τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι οι ελληνικές αλυσσίδες εμπορίου κερδίζουν μερίδιο από τις ισχυρότερες πολυεθνικές και ακόμη τα ίδια στοιχεία επιβεβαιώνουν την στροφή των καταναλωτών στα αμιγώς ελληνικά προιόντα.

Είναι αυτά σημάδια ενθαρρυντικά, αποτέλεσμα αυτοσυνειδησίας και όχι πολιτικών ή άλλων παρεμβάσεων.

Μόνοι τους οι πολίτες προσπαθούν από κάτι να πιαστούν, οι ίδιοι να δημιουργήσουν, να υπερβούν την κακή μοίρα της χώρας, να την ξεπεράσουν.

Είτε διαισθητικά, είτε από ανάγκη, αντιδρούν, δίνουν σήματα απελευθέρωσης, κινητοποίησης και ενεργοποίησης.

Είναι αυτή ίσως η πιο αισιόδοξη πτυχή της κρίσης. Γιατί απλούστατα είναι υπερβατική, καθώς υπερίπταται των αδυνάμων της πολιτικής και των κομμάτων.