Ειδικό δικαστήριο

Άννα Παναγιωταρέα
Δημοσιογράφος
Άρθρο της στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" - 9/6/2011


Αν ακούσει κανείς τον κ. Γ. Παπανδρέου να μιλάει, χωρίς να έχει υπ’ όψιν του την τραγική κατάσταση στην οποία έχει φέρει τη χώρα, με την αναποτελεσματικότητά του, την αβελτηρία του και την άγνοια κινδύνου, η οποία τον διακατέχει, θα νόμιζε ότι βρίσκεται τουλάχιστον στην Ελβετία ή σε κάτι παρεμφερές: Μια χώρα τακτοποιημένη ως διοίκηση, ευνομούμενη ως νομικό καθεστώς, με ισοσκελισμένους και τακτικούς προϋπολογισμούς, με παγιωμένο φορολογικό καθεστώς και σύστημα που παρέχει επιχειρηματική ελευθερία επενδύσεων, με ανεργία στο μέσο ευρωπαϊκό όρο, εύρυθμη λειτουργία της παιδείας και κρατική μέριμνα στη δημόσια περίθαλψη.

ΑΛΛΙΩΣ ΓΙΑΤΙ ο άνθρωπος να ζητά να γίνει δημοψήφισμα, που είναι μία μαζική πολιτική πράξη αυτογνωσίας, σε καιρούς ήπιους; Το δημοψήφισμα, θεσμοθετημένος τρόπος άσκησης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στα καντόνια της Ελβετίας, αποτελεί προσφυγή στην ασυμφωνία των κομμάτων που συμμετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα. Στην Ελλάδα, τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια και δη… πολυτελείας ή και μικρόνοιας. Αυτό που δυστυχώς δεν κατάλαβε ο κ. Γ. Παπανδρέου, ούτε από τον χθεσινό εξάψαλμο των εβδομήκοντα, που πήραν το λόγο σε μια συνεδρίαση, εκρηκτικού μίγματος, ήταν ότι όσα ελέχθησαν για τις μη… πολιτικές του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου αφορούσαν τον ίδιο.

Γιατί κανείς δεν περιμένει ένας υπουργός Οικονομίας να κινείται κατά το δοκούν, απλά ενημερώνοντας πότε – πότε τον πρωθυπουργό για τις αποφάσεις του… Οσα ελέχθησαν για το Μνημόνιο Ι, που όχι μόνον δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, παρά τις θυσίες των Πολιτών, αλλά απέβη και θηλιά στο λαιμό της οικονομίας, οδηγώντας σε νέκρωση την αγορά, έχουν τον ίδιο ως αποδέκτη. Αλλά ο Γ. Παπανδρέου έχει χάσει την μπάλα. Δεν ελέγχει πλέον όχι την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά ούτε και τους υπουργούς, που αναδείχθηκαν σε βουλευτές με την ψήφο των Πολιτών.

Για το «τάγμα της κηπουρικής» δεν πρόκειται να κάνουμε συζήτηση. Αυτοί εξαρτούν το πολυτελές υπουργικό αυτοκίνητο, το υπουργικό γραφείο, τις ξανθές ιδιαιτέρες, τους συμβούλους –φίλοι, συγγενείς και κάτι ροζ «σχέσεις»– τα τριπλά τηλέφωνα και τα «μάλιστα, κύριε υπουργέ» από την παρουσία του Γ. Παπανδρέου στην κορυφή της πυραμίδας. Απαξ και αποχωρήσει αυτός, εκείνοι θα πρέπει να κρύβονται για μερικούς μήνες, ώσπου να ξεχάσουν την εικόνα τους οι Πολίτες.

ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ στο μη περαιτέρω της κυβερνητικής απραξίας και της πρωθυπουργικής ευήθειας. Αν δεν θέλει ο κ. Γ. Παπανδρέου να είναι μετά από λίγο υπόλογος στα ειδικά δικαστήρια, είναι η ώρα να αναλάβει, πραγματικά, τις ευθύνες του. Το «τις πταίει» είναι για αργότερα. Το «τώρα πταίει» του ανήκει.