Γραφειοκρατία

Γιώργος Λακόπουλος
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Τα Νέα" - 23/3/2012

Και με τη φετινή ετήσια έκθεσή του ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ο Γιώργος Προβόπουλος συνεχίζει μια παράδοση που καθιέρωσε ο ίδιος: να συνοδεύει τους αριθμούς των υπηρεσιών του με προλόγους που μοιάζουν περισσότερο με πολιτικές πλατφόρμες παρά με άψυχα τεχνοκριτικά κείμενα, όπως συνήθιζαν οι προκάτοχοί του. Λόγω της διακριτικότητας που καλύπτει τον πολιτικό χαρακτήρα τους, αυτά τα κείμενα χρειάζονται συνήθως αποκρυπτογράφηση καθώς ανάμεσα στις γραμμές τους υπεισέρχονται προτάσεις που θα έπρεπε κανονικά να προέρχονται από τα κόμματα εξουσίας, αν δεν είχαν τον φόβο του πολιτικού κόστους.

Μια τέτοια πρόταση διατυπώνεται, με την απαιτούμενη αυτοσυγκράτηση, στην έκθεση. Επί λέξει ο Γ. Προβόπουλος αναφέρει: «Είναι σκόπιμο να εφαρμοστούν μέτρα - κατ' ουσίαν μηδενικού δημοσιονομικού κόστους - που ενισχύουν τη ζήτηση και την οικονομική δραστηριότητα: διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις άμεσης απόδοσης, όπως είναι η μείωση της γραφειοκρατίας και του διοικητικού βάρους, δηλαδή φαινομένων που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις ή παρεμποδίζουν τις εξαγωγές...». Η λέξη «διαφθορά» δεν διατυπώνεται ευθέως αλλά υπονοείται...

Αυτή η πρόταση είναι όλα τα λεφτά για τη θρυλούμενη επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας, που διαρκώς απομακρύνεται. Γιατί δεν μετράει το κράτος ποσοτικά - αν είναι μικρότερο ή μεγαλύτερο - αλλά ποιοτικά: κατά πόσο κάνει τη δουλειά του και δεν την κάνει.

Κρατώντας τα προσχήματα, ο κεντρικός τραπεζίτης διερωτάται γιατί δεν γίνονται όσα δεν κοστίζουν τίποτε στον κρατικό προϋπολογισμό αλλά θα λειτουργούσαν λυτρωτικά στα σημεία όπου διασταυρώνεται η Διοίκηση με την πρωτοβουλία, τη φαντασία και τους στόχους όσων θέλουν να παράγουν. Πόσο δύσκολο είναι στην κυβέρνηση να δημιουργήσει περιβάλλον στο οποίο κάποιος που προσπαθεί να στήσει επιχείρηση ή να στείλει έξω από τα σύνορα τα προϊόντα του να έχει τα αυτονόητα; Να μην περιμένει επ' αόριστον, να μην τρέχει σε καφετζούδες για να μάθει τι θα ισχύει τον επόμενο μήνα ή ακόμη και να μη βάλει συνεταίρο τον πρώτο μανδαρίνο που θα βρεθεί μπροστά του.

Αυτά δεν είναι διαδικαστικές πλευρές της ανάπτυξης, είναι η ουσία της. Γιατί είχε δίκιο ο Ρόναλντ Ρίγκαν όταν έλεγε: «Η δημόσια υπηρεσία είναι το πιο κοντινό πράγμα στην αιώνια ζωή που μπορείς να βρεις στον πλανήτη».