Τάσος Μαντικίδης
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Το Βήμα" - 14/4/2009
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα λειτουργούσε κάπως έτσι: ένας καταναλωτής από τις ΗΠΑ δανειζόταν 100 δολάρια για να αγοράσει π.χ. από τη Wal Μart ένα iΡod Νemo (αναπαραγωγή μουσικών αρχείων), η οποία όμως το είχε αγοράσει προηγουμένως από την Αpple με 60 δολάρια που το είχε αγοράσει από ένα κινεζικό εργοστάσιο με 40 δολάρια, το οποίο με τη σειρά του είχε αγοράζει τα βασικά τμήματα της συσκευής από την Ταϊβάν με 10 δολάρια.
Με καθαρά έσοδα από εξαγωγές 30 δολάρια για την Κίνα και 10 για την Ταϊβάν τα νομίσματά τους ενισχύονταν και έτσι οι χώρες αυτές επένδυαν τα δολαριακά τους συναλλαγματικά αποθέματα πίσω πάλι στις ΗΠΑ αγοράζοντας δολάρια και αμερικανικά κρατικά ομόλογα χρηματοδοτώντας έτσι τον αποκαλούμενο «αμερικανό καταναλωτή» και τα ελλείμματα της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου, η οποία δεχόταν επίσης και μέρος των πετροδολαρίων. Οι τεράστιες ροές κεφαλαίων κράτησαν τα μακροπρόθεσμα επιτόκια στο ναδίρ, οδηγώντας τις επενδύσεις υψηλού ρίσκου στο ζενίθ, ενώ τα αποκαλούμενα πλέον «τοξικά απόβλητα» των τραπεζών αποτέλεσαν απλώς ένα υποπροϊόν της ύφεσης που ακολούθησε.
Στην Ελλάδα επίσης οι ροές των ξένων κεφαλαίων χρηματοδότησαν την έκρηξη της εγχώριας ζήτησης και της κατανάλωσης ενισχύοντας την ανάπτυξη. Το κράτος δανειζόταν οριακά υψηλότερα απ΄ ό,τι π.χ. η Γερμανία, ενώ το φθηνό χρήμα κατέκλυσε τις τράπεζες που δάνεισαν ταχύτατα τον μέσο Έλληνα για μια ζωή.
Πιένες γνώρισαν και οι ελληνικές μετοχές, καθώς στα bull markets (ανοδικές αγορές) οι επενδυτές δεν κοιτούν τις ρωγμές των εταιρειών και των οικονομιών ούτε τα διαρθρωτικά προβλήματα, ενώ αντίθετα στα bear markets (καθοδικές αγορές) εκεί επικεντρώνουν την προσοχή τους. Έτσι, κατά τη διάρκεια των καλών χρόνων τα διαρθρωτικά προβλήματα από τους επενδυτές, τους πολιτικούς και την κοινωνία αγνοήθηκαν επιδεικτικά.
Καθώς όμως τώρα πλησιάζει η Ανάσταση του Κυρίου και κλάδοι όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, οι κατασκευές, το λιανεμπόριο, οι χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις κτλ. περνούν τη δική τους στενωπό, απουσιάζουν από την τρέχουσα εορταστική περίοδο και τα περίφημα «διακοποδάνεια-εορτοδάνεια» τα οποία συντρόφευαν τον μέσο Έλληνα τις καλές εκείνες ημέρες που η ύφεση έδειχνε να βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά.
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Το Βήμα" - 14/4/2009
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα λειτουργούσε κάπως έτσι: ένας καταναλωτής από τις ΗΠΑ δανειζόταν 100 δολάρια για να αγοράσει π.χ. από τη Wal Μart ένα iΡod Νemo (αναπαραγωγή μουσικών αρχείων), η οποία όμως το είχε αγοράσει προηγουμένως από την Αpple με 60 δολάρια που το είχε αγοράσει από ένα κινεζικό εργοστάσιο με 40 δολάρια, το οποίο με τη σειρά του είχε αγοράζει τα βασικά τμήματα της συσκευής από την Ταϊβάν με 10 δολάρια.
Με καθαρά έσοδα από εξαγωγές 30 δολάρια για την Κίνα και 10 για την Ταϊβάν τα νομίσματά τους ενισχύονταν και έτσι οι χώρες αυτές επένδυαν τα δολαριακά τους συναλλαγματικά αποθέματα πίσω πάλι στις ΗΠΑ αγοράζοντας δολάρια και αμερικανικά κρατικά ομόλογα χρηματοδοτώντας έτσι τον αποκαλούμενο «αμερικανό καταναλωτή» και τα ελλείμματα της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου, η οποία δεχόταν επίσης και μέρος των πετροδολαρίων. Οι τεράστιες ροές κεφαλαίων κράτησαν τα μακροπρόθεσμα επιτόκια στο ναδίρ, οδηγώντας τις επενδύσεις υψηλού ρίσκου στο ζενίθ, ενώ τα αποκαλούμενα πλέον «τοξικά απόβλητα» των τραπεζών αποτέλεσαν απλώς ένα υποπροϊόν της ύφεσης που ακολούθησε.
Στην Ελλάδα επίσης οι ροές των ξένων κεφαλαίων χρηματοδότησαν την έκρηξη της εγχώριας ζήτησης και της κατανάλωσης ενισχύοντας την ανάπτυξη. Το κράτος δανειζόταν οριακά υψηλότερα απ΄ ό,τι π.χ. η Γερμανία, ενώ το φθηνό χρήμα κατέκλυσε τις τράπεζες που δάνεισαν ταχύτατα τον μέσο Έλληνα για μια ζωή.
Πιένες γνώρισαν και οι ελληνικές μετοχές, καθώς στα bull markets (ανοδικές αγορές) οι επενδυτές δεν κοιτούν τις ρωγμές των εταιρειών και των οικονομιών ούτε τα διαρθρωτικά προβλήματα, ενώ αντίθετα στα bear markets (καθοδικές αγορές) εκεί επικεντρώνουν την προσοχή τους. Έτσι, κατά τη διάρκεια των καλών χρόνων τα διαρθρωτικά προβλήματα από τους επενδυτές, τους πολιτικούς και την κοινωνία αγνοήθηκαν επιδεικτικά.
Καθώς όμως τώρα πλησιάζει η Ανάσταση του Κυρίου και κλάδοι όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, οι κατασκευές, το λιανεμπόριο, οι χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις κτλ. περνούν τη δική τους στενωπό, απουσιάζουν από την τρέχουσα εορταστική περίοδο και τα περίφημα «διακοποδάνεια-εορτοδάνεια» τα οποία συντρόφευαν τον μέσο Έλληνα τις καλές εκείνες ημέρες που η ύφεση έδειχνε να βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου