7η Μαΐου

Γιώργος Λακόπουλος
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Τα Νέα" - 13/4/2012

Πες μου τι Βουλή θα έχεις να σου πω ποιος θα είσαι. Αν ισχύει αυτός ο κανόνας η πρόβλεψη για την πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι δραματική. Στις 6 Μαΐου θα πάνε όσοι θα πάνε στις κάλπες, θα ψηφίσουν ό,τι θα ψηφίσουν και μετά θα πάνε στα σπίτια τους και θα κάνουν κριτική - ή θα μουντζώνουν - ακόμη και αυτούς που οι ίδιοι ψήφισαν. Πίσω θα μείνουν 300 νοματαίοι για να αποφασίζουν, να νομοθετούν, να κυβερνούν, να στηρίζουν κυβερνήσεις, να εκπροσωπούν τη χώρα στο εξωτερικό. Αυτοί θα είναι η Ελλάδα της 7ης Μαΐου.

Αν πιθανολογήσουμε - με βάση τις τάσεις που διαμορφώνονται στο εκλογικό σώμα - ποιοι θα είναι αυτοί οι τριακόσιοι, μπορεί να βάλουμε τα κλάματα από την απελπισία. Η διαφαινόμενη διασπορά των ψηφοφόρων σε κόμματα διαμαρτυρίας και σχήματα που στήθηκαν τσάτρα - πάτρα την τελευταία στιγμή, ακόμη και ειδικά γι' αυτές τις εκλογές, δεν προοιωνίζεται τίποτε καλό για τις έννοιες της πολιτικής, της διακυβέρνησης, της ίδιας της δημοκρατίας. Γιατί, σε κάθε περίπτωση, η ποιότητα των ανθρώπων που προσωποποιούν τους θεσμούς ορίζει και τη θεσμική λειτουργία της χώρας. Και επ' αυτού, μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά, μαύρη και στα λαγκάδια.

Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι τα μεγάλα κόμματα θα διέβλεπαν τον κίνδυνο να γίνει η Βουλή σαν την «πλατεία» και οι ηγεσίες τους να κινηθούν αναλόγως για να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται. Κάνουν όμως ό,τι μπορούν για να αποτελειώσουν τον ίδιο τον εαυτό τους, πριν από όλα. Ακαιρα, αψυχολόγητα, χωρίς πολιτική οξυδέρκεια διευρύνουν το χάσμα που τα χωρίζει από τους πολίτες και ταυτόχρονα ακυρώνουν ό,τι έχει απομείνει από τη λάμψη του πολιτικού.

Μερικά παραδείγματα; Οι σωρηδόν τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, η απόφαση για χρηματοδότηση με κρατικά λεφτά που δεν υπάρχουν, η σφαγή μόσχων σιτευτών για τους άσωτους του δεύτερου Μνημονίου που αποδείχθηκαν με συνείδηση α λα καρτ. Τελευταίο δείγμα ακρισίας, η υποδοχή που επιφύλαξε προσωπικά ο Αντώνης Σαμαράς - μετά τον Αδωνη - σε βουλευτίνα, η οποία όταν είδε ότι δεν την παίρνει άλλο στο ΠΑΣΟΚ χτύπησε την πόρτα της ΝΔ. Ετσι απλά. Είναι μια περίπτωση για την οποία ισχύει αυτό που έλεγε ο αμερικανός δημοσιογράφος Φρανκ Μακνιούιζ: «Η μετακίνησή της ανέβασε το επίπεδο και των δύο κομμάτων».