Ου γαρ έρχεται ...

Άννα Παναγιωταρέα
Δημοσιογράφος
Άρθρο της στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" - 10/9/2010

Δεν θα έγραφα για τον κ. Αλαβάνο, αν δεν τον άκουγα την Τετάρτη το πρωί, στην εκπομπή «Πρωινή ενημέρωση», να εξηγεί στους παρουσιαστές γιατί ΔΕΝ θα είναι υποψήφιος περιφερειάρχης: Έχει κλονισμένη υγεία και πλέον βρίσκεται σε κάποια ηλικία. Δε νιώθει επαρκείς τις δυνάμεις του για τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ο ρόλος του περιφερειάρχη. Έκανε μάλιστα μνεία της πολύχρονης θητείας του ως ευρωβουλευτού, όπου γνώρισε και τη λειτουργία του θεσμού της περιφέρειας. Τα υπόλοιπα δεν τα παρακολούθησα γιατί έπρεπε να φύγω.

ΤΟ ΙΔΙΟ μεσημέρι διάβασα σε όλο τον Τύπο ότι ο κ. Αλαβάνος πρότεινε ως υποψηφία για την Περιφέρεια Αττικής την κ. Νάνσυ Βαλαβάνη, της οποίας έπλεξε το εγκώμιο, λέγοντας ότι είναι μία σημαντική υποψηφιότητα που διαθέτει «τα προσόντα» που απαιτεί ο νέος αυτοδιοικητικός θεσμός. Ομως χθες, Πέμπτη απόγευμα, δέχομαι τηλεφώνημα από εξέχον μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Αλαβάνος αυτοπροτάθηκε ως υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής. Δύο πράγματα πρέπει να σκεφτώ: Κατ’ αρχήν, ότι η υγεία του κ. Αλέκου Αλαβάνου ευτυχώς έχει αποκατασταθεί εντός ενός εικοσιτετραώρου. Ας αποδοθεί ως θαύμα της Παναγίας, μια και την Τετάρτη εορτάζαμε τα Εισόδιά Της. Επίσης, πρέπει να χαρώ που τα «γηρατειά», τα οποία τον εμπόδιζαν την Τετάρτη το πρωί να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια, ήρθησαν την Πέμπτη το μεσημέρι. Αν δήλωνε μάλιστα και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται αυτή η μεταμόρφωση, θα του οφείλει χάριτες τουλάχιστον ολόκληρος ο γυναικείος πληθυσμός της Ελλάδας, αν όχι και της υφηλίου. Το δεύτερο που πρέπει να επισημάνω είναι: Ποιο είναι το ήθος, οι αξίες, η πολιτική εντιμότητα του κ. Αλαβάνου όταν την Τετάρτη προτείνει, δημόσια, την κ. Βαλαβάνη και την Πέμπτη αποσύρει την πρόταση και αυτοπροτείνεται. Ανάλογο φαινόμενο στα πολιτικά πράγματα της χώρας δεν έχω να θυμηθώ!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι ο κ. Αλαβάνος, τον τελευταίο, ιδίως, χρόνο, για λόγους που μάλλον δεν μπορούν να αξιολογηθούν με πολιτικά κριτήρια, επιδιώκει μετά μανίας και τρομερής συνέπειας να αποδομήσει την όποια εικόνα είχε οικοδομήσει στους Πολίτες μετά την αποχώρησή του από το ΚΚΕ. Κι ενώ η απόφασή του να προτείνει ως πρόεδρο του ΣΥΝ τον Αλέξη Τσίπρα, με πρόθεση να συμβάλει ουσιαστικά στην ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, είχε συναντήσει θερμή υποδοχή από τους Πολίτες, από εκεί κι έπειτα η προσωπική του εμπάθεια και φιλαυτία οδήγησαν στον κατακερματισμό της Αριστεράς. Αυτή η διαπίστωση θα είναι η μοναδική συμβολή του στη σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας.