Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Επί τον τύπον των ήλων...





Δεν υπάρχει καμία τεκμηριωμένη επιστημονική εξακρίβωση ότι τα υπολείμματα οξειδωμένου σιδήρου που ανεσκάφησαν σε αρχαίο τάφο της Ιερουσαλήμ είναι τα καρφιά που σταύρωσαν τον Ιησού. Oπως δεν υπάρχει και καμιά επιστημονική εξακρίβωση ότι η «Ιερά Σινδόνη» του Τορίνο είναι το σάβανο της Aποκαθήλωσης.

Και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους πιστούς - ή τους άπιστους αυτού του κόσμου; Απολύτως τίποτα.

Ούτε για την Ανάσταση ή τη Σταύρωση υπάρχει κάποια «επιστημονική» απόδειξη, ούτε καν -κι ας ριγούν οι ευσεβείς- μια απολύτως θεμελιωμένη ιστορική απόδειξη της γέννησης, ή και της ίδιας της ύπαρξης, του Ιησού.

Η πίστη είναι μια ανεξερεύνητη περιοχή, πέρα από τις δυνατότητες -ως αυτή τη στιγμή τουλάχιστον- της σχολαστικής τεκμηρίωσης. Είναι, επίσης, μια πολύ στενή περιοχή, μια λωρίδα ευτυχούς «αναρχίας» εντός μας, που δεν ορίζεται ούτε από τις αυστηρές παραμέτρους της επιστήμης ούτε και από τις αυστηρότερες ακόμα επιταγές των δογμάτων. Είναι αυτό το «τόσο δα» ελευθερίας που έχει μέσα του ο καθένας: Το πώς θα το εκμεταλλευτούμε αυτό το ελάχιστο, και υπερ ποίου, είναι τελικά, το μέτρο του καθενός μας: Οι άνθρωποι προσεύχονται και προσκυνούν: σε αγάλματα, σε εικόνες, σε νοήματα, σε αλλοιωμένες αναμνήσεις ανθρώπων πεθαμένων εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά και σε εν ζωή προσωπικότητες. Σε δακρυσμένες Παναγιές και Καθήμενους Βούδες, σε πνεύματα προγόνων και σε Ιερά Βιβλία: όλοι με τον νου στην πιθανότητα ενός θαύματος.

Η εμπορευσιμότητα αυτής της συγκινητικής προσπάθειας του ανθρώπου να αντιληφθεί, μέσα από απτές αποδείξεις, το άυλο και το θαυμαστό, είναι το πιο φοβερό, το πιο άθλιο πράγμα. Είμαστε ψυχές ευάλωτες, πρόθυμες να «αγοράσουμε» ένα θαύμα. Δίνουμε όσα-όσα για να θέσουμε τον δάκτυλόν μας «επί τον τύπον των ήλων». Τελευταίο φρέσκο προϊόν της αγοράς, τα «καρφιά του Ιησού».

Κάθε Πάσχα κι ένας «κωδικός Ντα Βίντσι», κάθε γιορτή του πνεύματος κι από δίπλα το χρηματικό της πανηγυράκι. Το προσπερνάμε, μάλλον διασκεδάζοντας, παρά θυμώνοντας. Γιατί εντός μας υπάρχει ακόμα η «ανεξερεύνητη» περιοχή: Μυστηριωδώς ανέγγιχτη από τις εντολές των δογμάτων, περιέργως ανεπηρέαστη από τις επιστημονικές υπερ-αλήθειες και -ευτυχώς- ακόμα απούλητη στους αργυραμοιβούς της δεκάρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: