Καταλαβαίνουμε τι γίνεται πέρα από τη μύτη μας ;

Κ. Παπανικολάου
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Απογευματινή" - 28/12/2009


Πριν από λίγα χρόνια, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε εξηγήσει σε δημοσιογράφο: «Είναι εκ του πονηρού οι φωνές που προτείνουν να μεταφερθεί στο… Άγιο Όρος, ακόμα και στη… Γενεύη, η έδρα του Πατριαρχείου για να απαλλαγεί από την αφόρητη κατάσταση την οποία υφίσταται.

Όσοι τα λένε αυτά γνωρίζουν πολύ καλά ότι έτσι αυτομάτως θα έπαυε να είναι Οικουμενικό το Πατριαρχείο, αφού την ιδιότητα αυτή, κατά τους Συνοδικούς Κανόνες, αντλεί από το ότι είναι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως».

Και ο δημοσιογράφος ανατρίχιασε σκεπτόμενος την πιθανή εξέλιξη να εκμεταλλευθεί η Τουρκία αυτή τη μεταφορά, αν ποτέ αφρόνως γινόταν, και να εγκαταστήσει ένα δικό της «Οικουμενικό Πατριάρχη» στην Κωνσταντινούπολη, νομιμοποιημένη… από τους Συνοδικούς Κανόνες!

Αυτό μπορεί να φαντάζει αδύνατο μόνο σε αφελείς και ανιστόρητους, πρώτον διότι ιστορικά έχει επιχειρήσει να… κατασκευάσει δικό της «Πατριάρχη» και δεύτερο διότι αυτή είναι η τουρκική πολιτική όπως αποδείχθηκε και το 1974, όπου εκμεταλλεύθηκε το ανόητο και αδιανόητο ελληνοκίνητο -από την Ιωαννιδική δικτατορία- πραξικόπημα κατά του Προέδρου, τότε, Μακαρίου και επενέβη ως… εγγυήτρια της κυπριακής νομιμότητας (!) δύναμη, για να καταλάβει και να κρατήσει ως σήμερα μεγάλο κομμάτι της Κύπρου.

Τι είναι αυτό όμως που οδήγησε τον ιδιαίτερα προσεκτικό Οικουμενικό Πατριάρχη στην κραυγή απόγνωσης που διαπέρασε τη γη, παραμονές Χριστουγέννων, μέσα από το παγκόσμιας διάχυσης αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων CBS;

Μετέδιδε σχετικά ο Α. Ελλις από τις ΗΠΑ: «Οι υπεύθυνοι της εκπομπής που είχαν μεταβεί στην Τουρκία και συνάντησαν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο δηλώνουν ακόμη και σήμερα γοητευμένοι από το ήθος, την απλότητα και την ανθρωπιά του, αλλά και συγκλονισμένοι από τις αδικίες που υφίσταται και τις κακουχίες που υπομένει.

Δύσκολα μπορεί να αγνοήσει κανείς την επώδυνη εξομολόγηση του ηγέτη της Ορθοδοξίας ότι αισθάνεται «σταυρωμένος» και «πολίτης δεύτερης κατηγορίας».

Γι’ αυτό ο Πατριάρχης του γένους και της υφηλίου, ανέδειξε το βαρύ πρόβλημα, αναγκάζοντας ακόμα και τη μεγαλύτερη τουρκική εφημερίδα «ΖΑΜΑΝ» να γράψει: «Αυτός, τον οποίο στην Τουρκία θεωρούν θρησκευτικό ηγέτη μιας μικρής μειονότητας, αναγνωρίζεται από 300 εκατομμύρια ανθρώπων ως ο πνευματικός τους ηγέτης. Σε κανένα Τούρκο ηγέτη δεν πρόκειται να αποδοθούν οι τιμές και ο σεβασμός που αποδόθηκαν στην Ουάσιγκτον στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο… Ας ξεπεράσουμε παρωχημένες και κοντόφθαλμες αντιλήψεις και κοινωνικά ψυχολογικά εμπόδια…».

Εμείς εδώ τα καταλαβαίνουμε αυτά;