ΤΑΜΠΟΥ -> ΤΑΜΠΕΛΕΣ -> ΤΑΜΠΑΝΙ* ...

Λένα Γκίνη
(lenagini@hotmail.com)
Άρθρο της για το korinthiusmaximus.blogspot.com


Γυναίκες VS Άντρες..

Το φύλο σου καθορίζει τον τρόπο που μεγαλώνεις, τις ιδέες και αρχές με τις οποίες σε γαλουχούν και τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι από σένα και εσύ από τον εαυτό σου..

Οι γονείς σου – δεν τους κατηγορώ. Και αυτοί από τη γιαγιά σου και τον παππού σου τα «κληρονόμησαν..» – έλεγαν στον αδερφό σου να βρει κοπέλα κι αν ήταν δυνατόν όχι μόνο μία.. Εσύ ήσουν πάντα μικρή για αγόρι.. «Ακούς εκεί αγόρι» !

Ο μπαμπάς με τον γιο του είναι φίλοι, με την κόρη του ποτέ!

Το αγόρι να γυρίσει ό,τι ώρα θέλει σπίτι. Το κορίτσι πρέπει να πει από την προηγούμενη ότι θα βγει κι αν είναι στα καλά του ο μπαμπάς βλέπουμε..

Χιλιάδες περιορισμοί και πρέπει καταπιέζουν ακόμα και στις μέρες μας τις γυναίκες..

Πρέπει να μιλάμε μετρημένα, να φερόμαστε μετρημένα, να ντυνόμαστε μετρημένα (να μετράμε το μήκος της φούστας μας), να περπατάμε, να στεκόμαστε, να τρώμε, να «κοιμόμαστε» ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ.. Ειδικά αυτό το τελευταίο μέτρημα πρέπει να μην ξεπερνάει τα δάχτυλα της παλάμης του ενός χεριού.. Αν δεν θέλουμε να μας κακοχαρακτηρίσουν.. Και όχι τίποτα άλλο αλλά ποιος «θα μας πάρει» μετά;

Κάπως έτσι μία γυναίκα γεννιέται με κόμπλεξ και οδεύει με αυτά.. Δεν το συνειδητοποιεί.. Συνεχίζει.. Αν ακολουθήσει τις επιταγές της κοινωνίας είναι ευχαριστημένη και περήφανη για τον εαυτό της (στην αρχή).. Αν όχι, είναι απογοητευμένη, νιώθει πως τα λάθη της είναι ανεπανόρθωτα και κλείνεται στον εαυτό της, μετανιώνει, «μονάζει».. «Μα γιατί δεν άκουσα τη μαμά, τη γιαγιά, τον μπαμπά κτλ…»

Όλα αυτά μέχρι τα 40-50 που οι περισσότερες γυναίκες καταφεύγουν σε ψυχολόγους και οι περισσότεροι άντρες καταφεύγουν σε.. πιτσιρίκες, γιατί «έτσι πρέπει».. Αυτό τους έλεγε ο πατέρας τους..

Και τώρα; Στα 40 σου να κάνεις τι; Να το παίξεις επαναστατημένο νιάτο, να βγαίνεις μέχρι πρωίας, να ντύνεσαι έξαλα και να πηγαίνεις με τον ένα και τον άλλο, επειδή σου είπε ένας «τρελός» με χαρτί από Πανεπιστήμιο ότι πρέπει να κάνεις εν τέλει ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΣ;; Όχι – όχι.. Έχεις παιδιά και δεν θες να τα στιγματίσεις.. Βασικά δεν έχεις και δύναμη, δεν έχεις κουράγιο.. Πάει πέρασε ο καιρός που μπορούσες να τα κάνεις.. Δεν έχεις περιθώρια.. Το ποτάμι και ο χρόνος δεν γυρίζει ποτέ πίσω..

Αυτό που πρέπει για σένα να κάνεις είναι αυτό που θέλεις, τη στιγμή που το θέλεις, με τον τρόπο που θέλεις.. Που θέλεις εσύ.. Εξερεύνησε τη ζωή σου.. Ταξίδεψε με όσα λιγότερα απωθημένα μπορείς.. Για ό,τι έχεις να μέμψεις ή να τέρψεις τον εαυτό σου υπεύθυνη/-ος είσαι εσύ και μόνο εσύ. Εσύ διαλέγεις δρόμο.. Δική σου η επιλογή.. Δικές σου οι συνέπειες.. Δική σου η ζωή..


*επίπληξη