Αυτούς πληρώνουμε

Θανάσης Αργυράκης
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" - 14/6/2010


Από τα στοιχεία που αποκαλύπτονται εδώ και χρόνια από σκάνδαλα, όπως αυτά της Siemens, του Βατοπαιδίου, μεγάλων αγορών οπλικών συστημάτων, του Χρηματιστηρίου και πολλών άλλων αγοραπωλησιών δημόσιας περιουσίας και ακριβοπληρωμένων –από τον ελληνικό λαό– έργων του Δημοσίου, για τα οποία ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί σκάνδαλα, φαίνεται ότι σε σχεδόν όλες αυτές τις «δουλειές» παρελαύνουν τα ίδια πρόσωπα. Είναι ολοφάνερο ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια οικοδομήθηκε στην Ελλάδα ένα καλοδεμένο «σύστημα», που ουδείς μπορούσε να αγνοήσει, εάν, βέβαια, ήθελε να πάρει μια μεγάλη δουλειά του Δημοσίου, να κάνει κάποια σημαίνουσα εξαγορά, και, εν πάση περιπτώσει, να προωθήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντά του.

Πρόκειται, ως επί το πλείστον, για «δίκτυο ενδιαμέσων» τραπεζιτών, χρηματιστών, επιχειρηματιών και προσώπων, τα οποία κατείχαν υψηλόβαθμες θέσεις στον κρατικό και τον πολιτικό μηχανισμό, αλλά στη συνέχεια αποφάσισαν να κάνουν καριέρα σε offshore εταιρίες και σε τουλάχιστον περίεργες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

ΑΕΡΙΤΖΗΔΕΣ, δηλαδή, που χάρις στις «υψηλές γνωριμίες» τους με πολιτικούς, κρατικούς και επιχειρηματικούς παράγοντες, και την υποστήριξη που τους παρείχαν αυτές, θησαύριζαν. Και ο πλέον αδαής, όμως, δεν πιστεύει ότι κράταγαν όλα τα κέρδη για λογαριασμό τους. Αν δεν ήταν «ταμίες» υψηλών προσώπων, το μόνο που έπαιρναν ήταν παχυλά «μεσαζοντιλίκια». Αλλωστε, πώς θα μπορούσε, άραγε, να γιγαντωθεί ένα τέτοιο «σύστημα», δίχως πολιτική κάλυψη;

Καθίσταται πλέον εμφανές ότι ορισμένοι πολιτικοί χρησιμοποίησαν τους «ενδιαμέσους» για να ξεπλύνουν χρήματα μιζών. Πολύ περισσότερο, ότι οι ίδιοι ήλεγχαν σε κάποιες περιπτώσεις αυτούς τους «μεσάζοντες». Αυτά τα κυκλώματα τα χρησιμοποίησαν –μερικές φορές– και οι μεγάλες εταιρίες για να διοχετεύσουν μίζες.

Ετσι, κάποιοι πολιτικοί και οι εξ απορρήτων «άνθρωποί» τους μετετράπησαν σε μεγαλοεπιχειρηματίες, εξαργυρώνοντας τη λαϊκή επιταγή που τους ήθελε θεματοφύλακες των συμφερόντων της κοινωνίας. Αυτό το «παρα-σύστημα» κινείται δίπλα και δορυφορικά στους βασικούς πυλώνες του «νόμιμου» χρηματοπιστωτικού συστήματος και τα «γκόλντεν μπόις» του, που εδώ και δεκαετίες επιβάλλει τα συμφέροντά του στην κοινωνία, καθυποτάσσει την πολιτική –με τεράστια ευθύνη της ιδίας– και τώρα ζητάει από τον ελληνικό λαό να πληρώσει τα σπασμένα της –τριτοκοσμικού τύπου– στρέβλωσης που οι ίδιοι επέβαλαν στην ελληνική οικονομία.