Το πρόβλημα δεν είναι πόσα πληρώνουμε, αλλά ποιους

Σοφία Βούλτεψη
Δημοσιογράφος
Άρθρο της στην εφημερίδα "Απογευματινή" - 3/2/2010


Στο πρόσφατο παρελθόν οι βουλευτές που έπαιρναν μέρος σε Εξεταστικές Επιτροπές προκειμένου να διερευνηθεί μια δυσώδης υπόθεση δεν αμείβονταν για τη συμμετοχή τους σ’ αυτές. Οι Εξεταστικές Επιτροπές δηλαδή ήσαν μη αμειβόμενες. Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε ότι οι βουλευτές που θα λάβουν μέρος στο σίριαλ των επιτροπών που έστησε το πολιτικό σύστημα για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου, θα αμειφθούν. Και πως αυτό θα κοστίσει πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ.

Το χειρότερο είναι πως αυτά τα χρήματα κυριολεκτικά θα πεταχτούν. Το Χρηματιστήριο, για παράδειγμα, είναι «περσινά ξινά σταφύλια». Η υπόθεση της εγκληματικής δράσης της ΔΕΚΑ σέρνεται ακόμη στα δικαστήρια και το σκάνδαλο όσον αφορά στα πολιτικά πρόσωπα έχει προ πολλού παραγραφεί. Κάπως έτσι θα πάνε και οι υπόλοιπες (παραγεγραμμένες) υποθέσεις. Με κορυφαία αυτή των υποκλοπών, όπου πάλι οι βουλευτές θα ασχοληθούν με καρτοκινητά που καταλήγουν σε… οίκους ανοχής!

Η συζήτηση γύρω από τις αμοιβές των βουλευτών και τη φορολόγησή τους είναι παραπλανητική. Και εδώ το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, αλλά πολιτικό. Τα αρχηγοκεντρικά κόμματά μας δεν αφήνουν περιθώρια δράσης για τους βουλευτές τους –τόσο όσον αφορά στο νομοθετικό έργο όσο και στην άσκηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Τα νομοσχέδια ετοιμάζονται από τους υπουργούς και αν κανείς τολμήσει να μην ψηφίσει κάποιο, τότε σηκώνεται επανάσταση και μπαίνει θέμα κομματικής πειθαρχίας –ή και διαγραφής. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος είναι μια γραφειοκρατική διαδικασία, όπου ο βουλευτής λέει για τρία λεπτά τα δικά του και ο υπουργός απαντά, λέγοντας κι αυτός τα δικά του.

Μέσα σ’ αυτήν την απαξίωση όλοι διερωτώνται για ποιο λόγο οι βουλευτές να έχουν οποιαδήποτε αμοιβή. Και δεν καταλαβαίνουν –οι λαϊκιστές– πως το πρόβλημα είναι ότι ακόμη και ένα ευρώ όταν δίνεται για να πηγαίνουν οι βουλευτές σε γάμους και βαφτίσια και να επιδίδονται στο σπορ των ρουσφετιών είναι πολύ. Το πρόβλημα είναι πώς θα αποκτήσουμε βουλευτές που να τ’ αξίζουν τα λεφτά τους. Και να μην παρακολουθούν άβουλοι και μοιραίοι τη χώρα να κατεβαίνει συνεχώς του κακού τη σκάλα…