Σοφία Βούλτεψη
Δημοσιογράφος
Άρθρο της στο site "Ελεύθερη Ζώνη" - 29/8/2012
Μου είναι αδύνατον να προσδιορίσω (έστω και κατά προσέγγιση) πόσοι τόνοι μελάνης, σάλιου, φαιάς ουσίας, εργατοωρών, χαρτιών φωτοτυπικού που μεταφέρονταν με καροτσάκια (120 χιλιάδες αντίγραφα σελίδων έθεσαν εκτός λειτουργίας τα φωτοτυπικά μηχανήματα του Εφετείου και με εννέα εκατομμύρια αντίγραφα «άναψαν» τα φωτοτυπικά της Βουλής) έχουν καταναλωθεί για την υπόθεση της Ζήμενς.
Μπροστά τους μοιάζει ανάξια λόγου η προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή της επίκαιρης ερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον γερμανικό κολοσσό.
Ως γνωστόν, η υπόθεση αποκαλύφθηκε στη Γερμανία το 2006, ο Μ. Χριστοφοράκος παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 2007, έκτοτε δημιουργήθηκε ένας απίθανος όγκος δικογραφιών στην Ελλάδα και στη Γερμανία και τελικώς έπιασε δουλειά η εξεταστική.
Με τα γνωστά ατελέσφορα αποτελέσματα.
Όπως επίσης είναι γνωστό, ο κ. Παπανδρέου, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, έστησε μια φάμπρικα εξεταστικών (πέντε τον αριθμό, διότι η έκτη, αυτή για την οικονομία, εξαγγέλθηκε πομπωδώς – και στο εξωτερικό – αλλά δεν συστάθηκε ποτέ) και ξανάνοιξε παλιές υποθέσεις ξαναφέρνοντάς τις στη Βουλή (χωρίς, βέβαια, κανένα αποτέλεσμα σε καμιά από αυτές τις υποθέσεις), την ώρα που ο ίδιος μεθόδευε την μετάβαση της χώρας σε μηχανισμό στήριξης, στον οποίο το ΔΝΤ δεν μετέχει απλώς, αλλά έχει τον πρώτο λόγο.
Με τον τρόπο αυτό, «απασχόλησε» δεκάδες βουλευτές, που συμπλήρωσαν χιλιάδες, συνολικά, ώρες συνεδριάσεων (χωρίς κανείς να γίνει σοφότερος), κατορθώνοντας έτσι ο ίδιος να συνεχίσει απερίσπαστος την πορεία του προς τον όλεθρο.
Ήταν από την αρχή βέβαιο πως όταν το σύνολο σχεδόν των μελών του κοινοβουλίου απασχολείται σε σειρά υποθέσεων, δεν είναι δυνατόν να μείνει χρόνος (και μυαλό) για να παρακολουθηθεί η πορεία της χώρας.
Το σίριαλ της Ζήμενς είχε και… ξυλουργό!
Η Εξεταστική για τη Ζήμενς ξεκίνησε τις εργασίες της στις 2 Φεβρουαρίου του 2010.
Τον Μάρτιο, αποφασίστηκε παράτασή της για δύο μήνες.
Σωστά, διότι δεν έπρεπε να χάσουμε τον τραγέλαφο του Ιουνίου. Τότε που ο «cabinet man», από ξυλουργός μεταφράσθηκε… άνθρωπος του υπουργικού συμβουλίου, καθώς δεν αρκεί να είσαι πρόεδρος ή μέλος μιας εξεταστικής, πρέπει να γνωρίζεις και αγγλικά!
(Υπενθυμίζω ότι στο μεταξύ, σ’ αυτό δηλαδή ακριβώς το διάστημα που κάποιοι παρέμεναν χαμένοι στη μετάφραση, η χώρα πήγε πανηγυρικά στο ΔΝΤ και άρχισαν τα δεινά της).
Στο μεταξύ, η επιτροπή είχε λάβει και νέα προθεσμία για την κατάθεση του πορίσματός της – εντάξει, ουδέποτε υπήρξε κοινό πόρισμα σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής: Την 30ή Σεπτεμβρίου 2010.
Γι’ αυτό και για διακοπές, ούτε λόγος. Συνεδρίαζε και τον Ιούλιο και τον Αύγουστο!
Τον Σεπτέμβριο (του 2010) είχαμε την αμνησία Μαντέλη, που δεν κατόρθωσε να θυμηθεί ποιο στέλεχος της Ζήμενς του ανακοίνωσε την επιθυμία της εταιρίας για μια «χορηγία» και τον Οκτώβριο (όπως βλέπετε, πάει και η προθεσμία του Σεπτεμβρίου), τα μέλη της επιτροπής ταξίδεψαν στη Γερμανία, συνάντησαν Σίκατσεκ και Χριστοφοράκο και… επέστρεψαν με άδεια χέρια (όπως ήταν αναμενόμενο, άλλωστε)!
Τον Νοέμβριο, έκλεισε και ο τελευταίος, ο Φόλκερ Γιουνγκ, την πόρτα και το έσκασε στο εξωτερικό.
Τον Δεκέμβριο έγιναν φέιγ-βολάν οι σελίδες από το ημερολόγιο της πρώην γραμματέως του πρώην ισχυρού άνδρα της Ζήμενς.
Τον Ιανουάριο (έχουμε αισίως φθάσει στο 2011 και η χώρα οδεύει ολοταχώς προς την συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο χρέος, με τα γνωστά αποτελέσματα της επιλεκτικής χρεοκοπίας), ο Δ. Παπαδημούλης από τον ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει 49 ενστάσεις επί του προτεινόμενου πορίσματος – το οποίο προχθές στη Βουλή παρουσιάστηκε ακριβώς από τον ΣΥΡΙΖΑ ως αγλάισμα ερευνητικής εργασίας.
Στις 24 Ιανουαρίου του 2011, κατατέθηκε ένα παράδοξο πόρισμα, όπου το κάθε κόμμα έλεγε τα δικά του για το κάθε (πραγματικά ή δήθεν) εμπλεκόμενο πρόσωπο, ενώ όλοι εμφανίζονται να συμφωνούν πως… επρόκειτο για τεράστιο σκάνδαλο – τι μας λέτε; - που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης από την Δικαιοσύνη (κάτι που συνέβαινε και εξακολουθεί να συμβαίνει, ούτως ή άλλως).
Τα νούμερα δεν βγαίνουν
Επιπλέον, η εξεταστική αποφαίνεται πως υπολογίζει… κατ’ εκτίμηση ότι η ζημία που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο ανέρχεται στο ποσόν των 2 δις ευρώ τουλάχιστον.
Προχθές, ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε καταθέσει 49 ενστάσεις για διάφορες αστοχίες, παραλείψεις και αδυναμίες, δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει (από τον Πρόεδρό του ως τους εισηγητές του) το ύψος της ζημιάς που είχε προσδιορίσει η Επιτροπή Βαληράκη, λαμβάνοντας το νούμερο ως δεδομένο.
Δηλαδή η επιτροπή τα είχε όλα κάνει στραβά, αλλά είχε κατορθώσει να προσδιορίσει επακριβώς το νούμερο.
Βέβαια, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στη δικογραφία της γερμανικής Δικαιοσύνης, η Ζήμενς έχει συνολικά δαπανήσει σε όλον τον κόσμο σε μίζες το ποσό του 1,7 δις ευρώ.
Και ο πρώην οικονομικός διευθυντής της εταιρίας Ρ. Σίκατσεκ έχει καταθέσει ότι στην Ελλάδα από το 2001 και μέχρι την αποκάλυψη του σκανδάλου μεταφέρονταν περί τα 10 με 15 εκ ευρώ ετησίως.
Με λίγα λόγια, ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Ακόμη και αν τον υπολογίσουμε επί του τζίρου που έκανε στην Ελλάδα η εταιρία, που δεν ξεπέρασε τα 3 δις ευρώ. Είναι αδύνατον επί τζίρου 3 δις ευρώ, τα 2 να πήγαν στις μίζες.
Περιττόν να προσθέσω ότι την επομένη της έκδοσης του πορίσματος, στις 2 Ιανουαρίου 2011 δηλαδή, είχαμε ένα ακόμη πανηγυρικό υπουργικό συμβούλιο, με τον κ. Παπανδρέου να δίνει συγκεκριμένες οδηγίες για το πώς διάφοροι εμπλεκόμενοι φορείς θα… επετίθεντο στη Ζήμενς.
Την 1η Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε και σύσκεψη υπό τον κ. Παμπούκη γι’ αυτό ακριβώς το θέμα.
Δέκα μέρες αργότερα, ο κ. Παμπούκης χαρακτήριζε ενδεχόμενο εξωδικαστικό συμβιβασμό «ευχής έργον», προσθέτοντας πως για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί μια σοβαρή αποτίμηση της ζημιάς (προφανώς αυτή που έκανε η εξεταστική επιτροπή δεν κρίθηκε ως τέτοια).
Μέσα στη γενική σύγχυση είχε συμβεί και η υπόθεση της μεταφοράς των λαθρομεταναστών στη Νομική Σχολή και η συζήτηση του πορίσματος στην Ολομέλεια ξεχάστηκε!
Ηρωικές στιγμές
Στις 13 Απριλίου ζούμε άλλη μια ηρωική στιγμή, με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης να ανακοινώνει στη Βουλή πως με επιστολή του ζητεί εξηγήσεις από τη Ζήμενς, δηλώνοντας πως η γερμανική πλευρά οφείλει να αποζημιώσει την ελληνική, ανεξαρτήτως της ποινικής έκβασης της υπόθεσης και τονίζοντας ότι μέχρι τα τέλη Μαΐου θα επιβάλλονταν πρόστιμα με βάση το νόμο για το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος.
«Οι συνήθως κανοναρχούντες Γερμανοί θα πρέπει να απολογηθούν, γιατί οι δικές τους εταιρείες είναι πρωταθλητές της διαφθοράς σε όλο τον κόσμο», είναι οι φράσεις που ακούγονται από τα επίσημα χείλη.
Στις 5 Μαΐου πληροφορούμεθα πως η υπόθεση ανατίθεται στη νομική εταιρία Hogan Lowells LLP, που μεταξύ άλλων ειδικεύεται και σε θέματα δωροδοκιών, διαφθοράς, απιστίας και ερευνών σε υποθέσεις διεθνών πρακτικών παράνομων συναλλαγών.
Τελικά, το πόρισμα συζητείται στην Ολομέλεια τον Μάιο (του 2011, για να μην ξεχνιόμαστε).
Έχει στο μεταξύ εμπλακεί και ο Σημίτης και γίνεται μύλος με τον Καστανίδη.
Την 1η Ιουλίου – και ενώ η χώρα οδεύει ολοταχώς προς το πρώτο κούρεμα – ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Παπαϊωάννου μας διαβεβαιώνει πως «η Βουλή δεν θα κλείσει τις εργασίες της αν δεν διευθετηθεί η υπόθεση».
108 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταθέτουν στις 8 Ιουλίου πρόταση για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής με παραπομπή δύο προσώπων από κάθε κόμμα – για να μην χάνονται και οι ισορροπίες.
Στις 25 Αυγούστου, η Βουλή απορρίπτει την πρόταση για προανακριτική για Αλογοσκούφη και Μαρκογιαννάκη, καθώς δεν συγκεντρώνονται οι αναγκαίες ψήφοι ούτε μεταξύ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.
Είχε προηγηθεί, στις 21 Ιουλίου, η απόρριψη της πρότασης για σύσταση δικαστικού γνωμοδοτικού συμβουλίου.
(Θυμίζω ότι στις 21 Ιουλίου 2011 είχαμε τις πρώτες «ιστορικές αποφάσεις» για το πρώτο κούρεμα).
Φθάνουμε έτσι στις 7 Φεβρουαρίου του 2012, οπότε ομόφωνα (πλην ΚΚΕ) η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας αποφασίζεται να προχωρήσει η σύμβαση προμήθειας του συστήματος σηματοδότησης των νέων επεκτάσεων του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας.
Στις 8 Μαρτίου του 2012 το πράσινο φως για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό άναψε το υπουργικό συμβούλιο, που επικυρώθηκε με το άρθρο 324 του νόμου 4072/11-4-2012, δια του οποίου εγκρίθηκε από 164 βουλευτές το Σχέδιο Συμφωνίας Συμβιβασμού με τη Ζήμενς.
Μπορούσε να γίνει κάτι άλλο μετά από 2,5 χρόνια συνεδριάσεων, συζητήσεων και ψηφοφοριών;
Κινδύνευε εθνικό και κοινοτικό χρήμα
Η Ελλάδα έχει ξοδέψει (από τα χρήματα των φορολογουμένων) 800 εκ ευρώ για τις επεκτάσεις του Μετρό της Αθήνας, που είχαν μείνει να… χάσκουν – 7 σταθμοί, 4 προς το Ελληνικό και από ένας προς το Περιστέρι, την Ανθούπολη και το Χαϊδάρι.
Οι σταθμοί ήσαν έτοιμοι από το καλοκαίρι του 2011, αλλά εκκρεμούσε η υπογραφή της σύμβασης με τη Ζήμενς για τον ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό.
Οι 17 νέοι συρμοί που ολοκληρώνονταν στην Κορέα και έχουν κοστίσει 150 εκ. ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους, δεν μπορούσαν να τοποθετηθούν στις επεκτάσεις του μετρό.
Οι 30 σταθμοί που ήδη λειτουργούν με ηλεκτρομηχανολογικό εξοπλισμό της Ζήμενς κινδυνεύουν, καθώς το σύστημα της εταιρίας δεν είναι συμβατό με κάποιο άλλο, οπότε θα ήταν αδύνατον να χρησιμοποιηθούν ανταλλακτικά άλλης εταιρίας ή να επιδιορθωθεί οποιαδήποτε βλάβη.
Επομένως, θα πήγαιναν χαμένα τα 400 εκ που κόστισε η επέκταση στο Ελληνικό, τα 200 για το Χαϊδάρι, τα 120 για το Περιστέρι και τα 150 για τους 17 νέους συρμούς.
Επιπλέον, ήταν από την αρχή γνωστό πως αν τα έργα επεκτάσεων του μετρό προς το Ελληνικό και την Ανθούπολη, δεν καθίσταντο λειτουργικά μέχρι 30.06.2012 και 31.03.2013 αντίστοιχα, η ΕΕ θα ζητούσε πίσω τα κονδύλια της κοινοτικής συμμετοχής. (Η 30ή Ιουνίου 2012 έχει παρέλθει).
Επομένως, τι έπρεπε να γίνει;
Με δεδομένο ότι η υπόθεση δεν κλείνει ως προς το ποινικό της μέρος – αντίθετα ο γερμανικός κολοσσός υποχρεούται να συνδράμει στη διερεύνησή της – η συμφωνία ήταν αναγκαία.
Η συμφωνία
Και τελικά δεν πρόκειται για ψίχουλα, όπως υποστηρίχθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ – αν μάλιστα τη συγκρίνουμε με τις συμφωνίες που συνήφθησαν με άλλες χώρες:
80 εκ ευρώ για συμψηφισμούς απαιτήσεων της Ζήμενς και 90 εκ για περίοδο πέντε ετών για τη χρηματοδότηση φορέων που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και έχουν ως σκοπό την καταπολέμηση της διαφθοράς, της απάτης και του ξεπλύματος χρήματος, καθώς και πανεπιστημιακών και επιστημονικών ερευνητικών προγραμμάτων, που αποσκοπούν στη βελτίωση της γνώσης και της εξειδίκευσης στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων.
Η Ζήμενς θα δίνει 100 υποτροφίες τον χρόνο για μεταπτυχιακές σπουδές στους τομείς της ενέργειας, της υγείας, της βιομηχανίας, των υποδομών και της ανάπτυξης των πόλεων μέσω του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
Υποχρεώνεται να παρέχει ιατρικό εξοπλισμό (συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης, εγκατάστασης και συντήρησης του εξοπλισμού αυτού) για τα Δημόσια Νοσοκομεία, με έμφαση στα Παιδιατρικά Νοσοκομεία.
Επίσης, υποχρεώνεται σε επένδυση, εντός του 2012, ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ στην SIEMENS Ελλάδας, ώστε να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη παρουσία και δραστηριότητα της εταιρείας, η οποία απασχολεί σήμερα περισσότερους από 600 εργαζόμενους.
Και ακόμη, αναλαμβάνει την πραγματοποίηση επένδυσης κατασκευής νέου εργοστασίου παραγωγής στην Ελλάδα, προϋπολογισμού άνω των 60 εκατομμυρίων ευρώ, που θα οδηγήσει στην απασχόληση άνω των 700 ατόμων.
Υποχρεώνεται παράλληλα να συνεχίσει να παρέχει κάθε δυνατή υποστήριξη στις Ελληνικές Αρχές, όποτε της ζητηθεί, σε σχέση με τη συνεχιζόμενη ανάκριση κατά φυσικών προσώπων, που έχουν εμπλακεί στην υπόθεση.
Κι’ ακόμη: Αναλαμβάνει την καταβολή της νομικής δαπάνης, με την οποία έχει επιβαρυνθεί το Ελληνικό Δημόσιο για την υπόθεση αυτή.
Και εντάσσεται για μια περίοδο έως τριών ετών από την Ημερομηνία Έναρξης της Συμφωνίας, σε ένα πρόγραμμα εταιρικής συμμόρφωσης υπό ένα Επίτροπο που θα διορίσει το ελληνικό Δημόσιο.
Επιπλέον, τα δικηγορικά έξοδα για την διαδικασία της διαπραγμάτευσης και της οριστικοποίησης της συμφωνίας πληρώθηκαν από τη Ζήμενς.
Παράλληλα, γίνονται και εκατέρωθεν δηλώσεις:
Η Ζήμενς δηλώνει ότι γνωρίζει και εμπιστεύεται την δυναμική και την ανθεκτικότητα της οικονομίας της Ελλάδας και πιστεύει ειλικρινά, ότι, παρά τις σημερινές δυσκολίες της, η Ελλάδα θα επιστρέψει και πάλι σύντομα σε μια σταθερή ισχυρή οικονομική κατάσταση. Στην προσπάθεια αυτή, η Ζήμενς επιθυμεί να είναι βασικός και ουσιαστικός υποστηρικτής. Με δεδομένο αυτό, η Ζήμενς ενθαρρύνει θερμά μεγάλους παγκόσμιους επενδυτές να συμμετάσχουν στην οικονομική αναζωογόνηση της Ελλάδας, επενδύοντας στην χώρα, όπως η ίδια έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει.
Και το ελληνικό Δημόσιο δηλώνει ότι η Ζήμενς σήμερα αποτελεί αξιόπιστη και υπεύθυνη επιχείρηση, υπό την έννοια του άρθρου 45 της Οδηγίας 2004/18 ΕΚ, ώστε να αίρονται εμπόδια συμμετοχής της εταιρείας σε δημόσιους διαγωνισμούς.
Η συμφωνία διέπεται από το ελληνικό δίκαιο, ενώ τα μέρη αποδέχονται ότι η συμφωνία συμβιβασμού δεν επηρεάζει άλλες εκκρεμείς διαφορές, που υπάρχουν ή θα προκύψουν, εμπορικής, αστικής ή ποινικής φύσης οι οποίες δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο της συμφωνίας αυτής. Επίσης, αποδέχονται ότι η συμφωνία συμβιβασμού δεν έχει ούτε μπορεί να ερμηνευτεί ότι έχει οποιαδήποτε επιρροή με οποιονδήποτε τρόπο σε ζητήματα ποινικής φύσης κατά προσώπων.
Στο προοίμιο της συμφωνίας έχει περιληφθεί κείμενο δημόσιας συγνώμης προς τον ελληνικό λαό, τη Βουλή των Ελλήνων και την ελληνική κυβέρνηση.
Από την πλευρά του, ο υπουργός των Οικονομικών δεν έκανε τίποτε άλλο από το να υπογράψει τη συμφωνία κατ’ εντολήν του ελληνικού κοινοβουλίου.
Μπορούμε να πληροφορηθούμε πού βρίσκεται το πρόβλημα, το σκάνδαλο, η πράξη υποτέλειας στους Γερμανούς, το κουκούλωμα και άλλα τέτοια που ακούστηκαν στη Βουλή;
Υ.Γ. Προφανώς επειδή όλα τα άλλα επιχειρήματα ήσαν ασθενή, ο κ. Τσίπρας κατανάλωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του για να αναφερθεί στον διαπρεπή νομικό και σύμβουλο του πρωθυπουργού Ιωάννη Καράκωστα, ο οποίος, λέει, έλαβε αμοιβή 30.000 μάρκων (15.000 ευρώ) για υπηρεσίες του προς την μητρική εταιρία.
Υποστήριξε μάλιστα ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ότι η αμοιβή δόθηκε από τα «μαύρα ταμεία» της Ζήμενς, ενώ ήδη από το πρωί ο θιγόμενος νομικός είχε καταθέσει αγωγή για συκοφαντική δυσφήμηση.
Η αλήθεια είναι πως ο κ. Καράκωστας είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του νομίμως και για θέμα που ουδεμία σχέση είχε με κάποια σύμβαση του ελληνικού Δημοσίου με την εταιρία.
Όταν αποδείχθηκε πως οι κατηγορίες ήσαν ψευδείς, ο κ. Τσίπρας τα «γύρισε», συνεχίζοντας όμως να μιλά για «ταμεία της Ζήμενς» - αφαίρεσε δηλαδή τη λέξη «μαύρα», αφήνοντας ωστόσο το υπονοούμενο να αιωρείται: «Ο κ. Καράκωστας είναι διαπρεπής νομικός. Από τόσους δεκάδες διαπρεπείς νομικούς, ο πρωθυπουργός διάλεξε αυτόν που εμπλέκεται στα ταμεία της Siemens; Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι».
Εν ολίγοις, είτε η Ζήμενς είχε μόνο «μαύρα ταμεία» - και επομένως όποιος είχε οποιαδήποτε συναλλαγή με την εταιρία, αυτή ήταν παράνομη, κάτι το εντελώς αδύνατον – είτε ένας νομικός δεν έχει δικαίωμα να συνεργάζεται με μια εταιρία επειδή μπορεί κάποτε να αποκαλυφθεί ότι χρημάτιζε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου