«Αχίλλειος πτέρνα» η ανεργία

Νατάσα Μπαστέα
Αρθρογράφος
Άρθρο της στην εφημερίδα "Τα Νέα" - 2/8/2010


ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ τη χαρακτηρίζουν «αχίλλειο πτέρνα» κάθε πιθανής οικονοµικής ανάκαµψης. Διότι σήµερα, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση στη διάρκεια µιας διεθνούς ύφεσης, όσο και εάν έχουν αρχίσει να βελτιώνονται οι υπόλοιποι δείκτες, η ανεργία αυξάνεται στις περισσότερες χώρες. Πρώτες οι ΗΠΑ, µέσω του προέδρου Οµπάµα άρχισαν να µιλούν για την αρχή της ανάκαµψης, κάτι άρχισε να κινείται στη βιοµηχανία και στις εξαγωγές, µόνο οι κατασκευές είναι χαµηλά γι' αυτό και τα µεγάλα προγράµµατα δηµόσιων δαπανών στον τοµέα αυτό. Τα προβλήµατα όµως είναι τόσο βαθιά ώστε τα επιδόµατα προς τους ανέργους αυξήθηκαν κατά 1,8% τον περασµένο µήνα και η ανεργία έφθασε το 9,6%.

Αλλοι δείκτες βελτιώνονται, η ζωή των πολιτών όµως όχι.

Στην Ευρώπη τώρα, που ακολουθεί την ακριβώς αντίθετη οικονοµική οδό, εκείνη δηλαδή των δηµοσιονοµικών περικοπών, τα πράγµατα δείχνουν ακόµη πιο δύσκολα. Στην Ισπανία µε τις προβλέψεις ότι η ανεργία θα φθάσει µέχρι το τέλος της χρονιάς το 22%, το πικρό ανέκδοτο κυκλοφόρησε ήδη: «Πάλι καλά που ο Θαπατέρο επανεξελέγη πέρσι, διότι αλλιώς σύντοµα θα ήταν κι αυτός άνεργος». Παρά τα µέτρα υποστήριξης των κλάδων που πλήττονται περισσότερο όπως οι κατασκευές, η µείωση της ανεργίας που όλοι συζητούσαν αποδείχθηκε ψευδαίσθηση. Το πιο ανησυχητικό όµως είναι το ποσοστό ανεργίας στους νέους 18 έως 25 ετών που ήδη έχει φθάσει το 30%. Δηλαδή ένας στους τρεις νέους στην Ισπανία δεν έχει δουλειά και δεν έχει και ελπίδες να βρει δουλειά σύντοµα, το ίδιο συµβαίνει και στην Ιταλία.

Οσο για την Ελλάδα, σύµφωνα µε διεθνείς οργανισµούς, το ποσοστό ανεργίας το 2011 προβλέπεται να φθάσει το 14,3% ενώ η ΓΣΕΕ εκτιµά ότι µπορεί να φθάσει και το 20%, ποσοστά που αντιστοιχούν σε επίπεδα ανεργίας του 1960.

Από τις πολλές και ποικίλες κουβέντες των ευρωπαίων αξιωµατούχων, από τις υποσχέσεις των πολιτικών, από τους διάσηµους οικονοµολόγους που αναλύουν, δεν έχουµε ακούσει ούτε µια συγκεκριµένη λύση για την ανεργία που να δείχνει αποτελεσµατική. Ισως αυτό, πάνω απ' όλα, κάνει τη σηµερινή κρίση διαφορετική απ' όλες τις προηγούµενες...