Δεν έχουμε πάρει μυρωδιά !

Korinthius Maximus
Περιοδικό MyPress - Τεύχος 18 - Απρίλιος 2010


Στη σημερινή εποχή του internet και της συνεχούς ροής πληροφοριών από πολλές διαφορετικές πηγές, δυσκολεύομαι πολύ να συγχωρήσω σε οποιονδήποτε πολίτη ηλικίας κάτω των 50 ετών – τουλάχιστον – το να μην έχει έστω και τη στοιχειώδη επαφή με τα όσα συμβαίνουν γύρω του και επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα, περισσότερο ή λιγότερο, την ίδια του τη ζωή, την ποιότητα της καθημερινότητάς του και το βιοτικό του επίπεδο. Ακόμα περισσότερο εκνευρίζομαι όταν ακούω γύρω μου συζητήσεις στις οποίες κατατίθενται απόψεις απόλυτης άγνοιας και μάλιστα με τρόπο περισπούδαστο και πομπώδη.

Μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι αρεσκόμαστε στο να λέμε ότι ως χώρα προχωρήσαμε πολύ μπροστά τα τελευταία τριάντα χρόνια, αλλά την ίδια ώρα διαπιστώνω ότι ως σκεπτόμενοι πολίτες – σε επίπεδο πλειοψηφίας – βρισκόμαστε σε κατάσταση πολύ χειρότερη από τριτοκοσμικές χώρες. Τουλάχιστον παλαιότερα υπήρχαν κάποιου είδους αυθεντίες, κάποια δόγματα, σταθερή πίστη σε κάποιες απόψεις σε τελική ανάλυση. Στη μετά Millennium εποχή, τέτοιου είδους αγκυλώσεις δε μπορούν να αποτελούν το ζητούμενο ή το θέμα μιας προηγμένης κοινωνίας.

Από την άλλη όμως πλευρά δε μπορούμε να θεωρούμε ότι ξεπερνάμε τέτοιου είδους αγκυλώσεις απλά και μόνο επειδή διαβάζουμε – δυστυχώς – μόνο τίτλους σε εφημερίδες, sites και blogs, επειδή αυτούς τους τίτλους τους ανακατεύουμε με το δεκάλεπτο που παρακολουθούμε στα δελτία ειδήσεων και μετά φτιάχνουμε με λίγη ομιχλώδη φαντασία τη δική μας θολή ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε φοβερό ταλέντο οι Έλληνες στο να ακολουθούμε αυτή την πρακτική με το οτιδήποτε.

Γι’ αυτό πολύ συχνά (σχεδόν πάντα) βλέπουμε ανθρώπους στην τηλεόραση να τοποθετούνται επί παντός επιστητού, επί οποιουδήποτε θέματος και να το πράττουν με ύφος ειδήμονα και ειδικού. Παρακολουθείς μια εκπομπή στην τηλεόραση και βλέπεις ανθρώπους έτοιμους να τοποθετηθούν σε ένα εύρος θεματολογίας από την Dom Pérignon της γνωστής πρωταγωνίστριας πορνοταινίας, μέχρι τις τελευταίες εξελίξεις στο πείραμα του CERN και τη συμπεριφορά του επιταχυντή αδρονίων.

Και η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει. Σα να έχουν βαλθεί κάποιοι να καταστήσουν σώνει και καλά τον Έλληνα ως το μεγαλύτερο βλάκα της Ευρώπης και να πάρουν μια νοητική εκδίκηση που ψάχνουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Δε λέω, βοηθάμε και εμείς όσο μπορούμε, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε πια με μια πλήρως οργανωμένη επιχείρηση που κατά καιρούς θέτει στο πανελλήνιο διάφορους τεχνητούς προβληματισμούς ώστε να εντοπίσει το βαθμό της αποδοτικότητάς της.

Πως αλλιώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτή τη συνεχή επιχείρηση απόλυτης εξοικείωσης του μέσου πολίτη με την έννοια των «δισεκατομμυρίων ευρώ» ; Σκεφτείτε πόσες φορές το έχετε ακούσει γύρω σας. 300 δισ. ευρώ, 350 δισ. ευρώ, 12 δισ. ευρώ, 35 δισ. ευρώ, 5 δισ. ευρώ, δισ. ευρώ, δισ. ευρώ, δισ. ευρώ …

Άνθρωποι μεροκαματιάρηδες, μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι, μια ολόκληρη πλειοψηφία πολιτών δηλαδή που δεν θα μπορέσει ποτέ ούτε καν να συλλάβει σε ολόκληρη τη ζωή της την απτή έννοια του ενός και μόνο εκατομμυρίου ευρώ, «παίζει» στις κουβέντες της τα δισεκατομμύρια ως κάτι το απόλυτα οικείο, το απόλυτα φυσιολογικό και εξακριβωμένο μέσα στο μυαλό της. Σα να μιλάει για καμιά μερίδα χόρτα και τρία – τέσσερα κιλά παϊδάκια.

Μέχρι ενός σημείου αυτό είναι κάτι φυσιολογικό αφού ο πολίτης ανοίγει την τηλεόραση και ακούει στο δελτίο ειδήσεων ότι τη μια μέρα η χώρα κάλυψε άνετα το δανεισμό της ύψους 5 δισ. ευρώ, την επόμενη εβδομάδα κάλυψε άνετα τις ανάγκες της για άλλα 10 δισ., σε ενάμιση μήνα θα αναζητήσει άλλα 35 δισ. ευρώ και πάει λέγοντας. Πολλοί μάλιστα πολίτες έχουν φτάσει σε σημείο να λένε ότι δεν είναι και άσχημο το 6 % επιτόκιο και ποιος θα τους πει ότι έχουν άδικο όταν το επιτόκιο στην πιστωτική τους κάρτα με την οποία την προηγούμενη ημέρα αγόρασαν παπούτσια είναι 17 % ! Αυτό ακριβώς είναι εκείνος ο αχταρμάς που περιέγραφα παραπάνω. Άρτσι μπούρτσι και λουλάς δηλαδή. Όλα χύμα σε μια τελείως σουρεαλιστική κατάσταση που μας κυκλώνει και μας σφίγγει όλο και περισσότερο.

Ακούς κουβέντα στην καφετέρια για το δημόσιο χρέος και πέφτουν τα δισεκατομμύρια ευρώ, βροχή. 300, 325 και άλλα 25 και στο 120 % του Α.Ε.Π., νούμερα, αριθμοί και ποσοστά σε ένα τρελό χορό μέσα από τη «Φωλιά του κούκου». Εκεί που ξεφεύγεις τελείως είναι όταν ακούς μισθωτούς να σφάζονται σε μια διαμάχη που κληρονόμησαν από το βραδινό δελτίο ειδήσεων. Τη διαμάχη για τη βοήθεια που θα πάρουμε. Αν θα είναι δηλαδή από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σε αυτή τη διαμάχη πλέον έχεις προετοιμαστεί να τα ακούσεις όλα. Στερεοφωνικά, surround, DTS και Dolby.

Μοιάζει απίστευτο, αλλά δυστυχώς είναι αληθινό. Την ώρα που ο μέσος μισθωτός βιώνει μια άνευ προηγουμένου πτώση στον ονομαστικό του μισθό και στην αγοραστική δύναμη των ελάχιστων χρημάτων του, εκείνος συζητά στον καφενέ με επιχειρήματα ενός αγνού «golden boy» για τον αν ο Πρωθυπουργός μπλόφαρε σωστά με την Ευρώπη, χρησιμοποιώντας την απειλή προσφυγής στο Δ.Ν.Τ. και ψάχνει συμβολισμούς στη γλώσσα του σώματος του Ομπάμα, νιώθοντας παράλληλα ικανοποιημένος από την υπόσχεση για κατάργηση της βίζας στο επόμενο χρονικό διάστημα !

Και επανέρχομαι στην πρώτη παράγραφο. Αν λοιπόν όλοι αυτοί έκαναν καμιά βόλτα στο internet, θα διάβαζαν από μερικές διαφορετικές πηγές το τί συνέβη στη Ρουμανία μετά την εμπλοκή του Δ.Ν.Τ. (I.M.F. αγγλιστί), θα ήξεραν και δεν θα έλεγαν βλακείες.

Εν τάχει, η Ρουμανία (που έχει δημόσιο χρέος στο 20% του ΑΕΠ / η Ελλάδα έχει περίπου 120 %) πήρε από το Δ.Ν.Τ. σε τρεις δόσεις, συνολικό δάνειο 12,9 δισ. ευρώ (τόσα πήρε η Ελλάδα σε 2 μόνο εβδομάδες !). Το Δ.Ν.Τ. επέβαλε μέσα σε ένα χρόνο απολύσεις 100.000 ατόμων από τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα (το 8% του συνολικού προσωπικού), ενώ έχει ζητήσει 300.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015. Επέβαλε άμεση αύξηση εισφορών κατά 3,3 % και το ΑΕΠ μειώθηκε μέσα σε ένα μόνο εξάμηνο κατά 7,6 %. Για το επόμενο εξάμηνο αναμένεται περαιτέρω μείωση κατά 8% και όλα αυτά για να επιτευχθεί μείωση του δημοσίου χρέους σε κάτι λιγότερο από 6% του ΑΕΠ το 2010.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που επέβαλε το Δ.Ν.Τ. στη Ρουμανία λίγους μήνες πριν, την ώρα που εμείς «απειλούσαμε» την Ε.Ε. με πιθανή δική μας οικειοθελή προσφυγή στο Δ.Ν.Τ.. Τέτοια φοβερή απειλή δεν πρέπει να έχει ξαναδεχθεί η Ε.Ε.. Θα ήθελα πολύ να βρισκόμουν μέσα σε αυτές τις αίθουσες όταν διατυπώθηκε αυτός ο μοναδικής ευφυΐας ελληνικός «εκβιασμός» προς την Ε.Ε.. Να έβλεπα τις φάτσες των Ευρωπαίων, οι οποίοι – όντας και επιφυλακτικοί – θα ψάχνονταν για το πού βρίσκεται κρυμμένη η παγίδα από τους διαχρονικά παμπόνηρους Έλληνες. Πού να φανταστούν οι άνθρωποι ότι τα ΜΜΕ στην Ελλάδα αυτό το εμφανίζουν ως καταπληκτική μπλόφα του Πρωθυπουργού ;

Αν το ήξεραν, θα εκστόμιζαν όλοι μαζί μια και μόνο λέξη που είναι και διεθνής : «Αμήν !». Όπως αυτοί, έτσι και εμείς όμως δεν έχουμε πάρει μυρωδιά ούτε για το τί έρχεται, ούτε για το τί συμβαίνει. Ίσως να είναι και καλύτερα στην παρούσα φάση. Τουλάχιστον ας μάθουν όμως οι δικοί μας ιθύνοντες ότι κάποιοι ακόμα σκεφτόμαστε και διαβάζουμε άρθρα και όχι μόνο τίτλους.

Τα λέμε στο επόμενο τεύχος και στο blog korinthiusmaximus.blogspot.com.