Η οικονομία εκδικείται ...

Γιάννης Πρετεντέρης
Δημοσιογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Το Βήμα" - 8/11/2009


Να μιλήσουμε επιτέλους με αριθμούς. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να μαζέψει μέσα σε δεκατέσσερις μήνες περίπου 5,5 δισ. ευρώ από πρόσθετους φόρους. Τεσσεράμισι δισ. ευρώ ως φορολογικά έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού και ένα δισ. ευρώ από την έκτακτη εισφορά σε επιχειρήσεις και ακίνητα.

Μιλάμε για το 2,2% του ΑΕΠ, το οποίο καλείται να μετακινηθεί από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις στα δημόσια ταμεία. Είναι η μεγαλύτερα μεταφορά πόρων από ιδιωτικές τσέπες στο κράτος που έχει σημειωθεί ποτέ στην Ελλάδα. Ποιοι θα πληρώσουν; Το ερώτημα έχει δύο απαντήσεις: Μια πολιτικάντικη και μια πραγματική. Η πολιτικάντικη απάντηση λέει ότι θα πληρώσουν «οι πλούσιοι», «οι έχοντες και κατέχοντες», όπως θέλετε πέστε το. Πρόκειται περί καθαρής ανοησίας: κανείς πραγματικά πλούσιος δεν υπόκειται στους κανόνες της ελληνικής φορολογίας. Οι πραγματικά πλούσιοι μας στέλνουν χαιρετίσματα από την Κύπρο ή το Λουξεμβούργο ή το Μόντε Κάρλο ή τα Νησιά Κέιμαν.

Η πραγματική απάντηση λέει ότι κάποιοι θα βαφτιστούν «πλούσιοι» και θα κληθούν να πληρώσουν. Ποιοι;

Οσοι επαγγελματίες, μισθωτοί ή/και εισοδηματίες δεν μπορούν να αποκρύψουν τα πραγματικά τους εισοδήματα. Και πόσο πλούσιοι είναι αυτοί; Αν το υπουργείο Οικονομικών θέτει το όριο του πλούτου στις 30.000 ευρώ ετησίως όπως έχει ανακοινωθεί προεκλογικώς, αυτό σημαίνει ότι εφεξής είναι πλούσιοι όσοι βγάζουν πάνω από 2.000 ευρώ τον μήνα. Γεμίσαμε εκατομμυριούχους!

[Ενας τρίτος δρόμος, ο δρόμος της μείωσης των δημοσίων δαπανών και της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, δεν φαίνεται να συγκεντρώνει τις προτιμήσεις της κυβέρνησης. Οι δημόσιες δαπάνες μειώνονται μόνο κατά 1,4%, ενώ η διεύρυνση της φορολογικής βάσης κινείται προς το παρόν στον χώρο των ευγενών προθέσεων].

Προφανώς, η κυβέρνηση θα δώσει την πρώτη απάντηση. Αλλά θα ισχύσει η δεύτερη. Αποτέλεσμα; Η περαιτέρω φορολογική επιβάρυνση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων είναι ο ασφαλέστερος δρόμος για να βυθιστεί η χώρα και άλλο στην ύφεση. Οι κουτόφραγκοι στην υπόλοιπη Ευρώπη επέλεξαν τον δρόμο των φορολογικών ελαφρύνσεων.

Αυτά λένε οι αριθμοί. Είναι αλήθεια ότι προ αρκετών δεκαετιών, ο παππούς του σημερινού Πρωθυπουργού είχε διακηρύξει την αποσύνδεση των αριθμών από τους ανθρώπους με το περίφημο ευφυολόγημα «στην Ελλάδα ευημερούν ο αριθμοί αλλά πένονται οι άνθρωποι». Πρόκειται για μια παράδοξη προσέγγιση των οικονομικών πραγμάτων, η οποία (θεωρητικά πάντοτε...) θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι στη σημερινή Ελλάδα «πένονται οι αριθμοί αλλά ευημερούν οι άνθρωποι».

Υπό αυτή την έννοια, θα μπορούσε πράγματι μια κυβέρνηση να ισχυριστεί ότι δεν την ενδιαφέρουν οι αριθμοί αλλά οι άνθρωποι. Μόνο που αυτό θα σημαίνει ότι δεν την ενδιαφέρει η οικονομία. Και η αδιαφορία για την οικονομία δεν είναι η καλύτερη συνταγή επιτυχίας. Οχι επειδή θα διαμαρτυρηθούν οι Βρυξέλλες ή οι αγορές ή οι αριθμοί. Αλλά επειδή στο τέλος, η οικονομία πάντοτε εκδικείται.

Ρωτήστε και την κυβέρνηση του Καραμανλή ...