Τζέκιλ και Χάιντ

Γιάννης Πρετεντέρης
Δημοσιογράφος
Άρθρο του στο "Βήμα on line" - 18/4/2011


ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ. Είναι δυνατόν µια χώρα πουεπί πέντε µήνες δεν µπορεί να τα βγάλειπέρα µε την Κερατέα, να αντιµετωπίσει το πρόβληµα του χρέους της;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ. Σε καµία περίπτωση. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι η χώρα µας δευτερευόντως αντιµετωπίζει πρόβληµα χρέους ή Κερατέας.

ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ αντιµετωπίζει πρόβληµααποτελεσµατικής διακυβέρνησης. Το οποίο εκφράζεται όχιµόνο στο χρέος ή στηνΚερατέα αλλά στις περισσότερες πτυχές της κυβερνητικής διαχείρισης. ΗΔΙΑΠΙΣΤΩΣΉ δεν είναι (µόνο) δική µου. Μου έκανε εντύπωση ότι στην τελευταία συνεδρίαση τηςΚ.Ο. του ΠΑΣΟΚ η συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών που πήρε τον λόγο δεν επικεντρώθηκε, όπως γινόταν παλαιότερα, στο αν είναι άδικο το Μνηµόνιο ή στο αν ανταποκρίνεται στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ στην ικανότητα του κυβερνητικού προσωπικού να εφαρµόσει µιαπολιτική και να έχειαποτελέσµατα. Οπως και αν το διατύπωσε ο καθένας, σε αυτό τελικά κατέληγαν όλοι… ΜΕΡΙΚΟΙ (ΚΑΚΟΒΟΥΛΟΙ) ίσως ισχυριστούν ότι πάντοτε οι βουλευτές επικρίνουν τουςυπουργούς διότι θα ήθελαν να είναι στη θέση τους.

ΣΤΉΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ περίπτωση, πάντως, δενείναι έτσι. ∆ιότι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ εξέφρασαν έναν προβληµατισµό και έναν φόβο που διαπερνούν το σύνολο της κοινωνίας – δεν το ακούν µόνο όσοι δεν θέλουν να το ακούσουν… ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ τον λόγο, έχω την αίσθηση ότι η συζήτηση πλέον έχει ξεφύγει από το Μνηµόνιο, το έλλειµµα και το χρέος. Και επικεντρώνεται όλο και περισσότερο στη δυνατότητα συνολικά της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις περιστάσεις και τις απαιτήσεις.

ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ να είµαστε απολύτωςειλικρινείς, οι ανακοινώσεις της Παρασκευής υπήρξαν κατώτερες τωνπροσδοκιών. Οχι για λόγους πολιτικής σκοπιµότητας. Αλλά επειδή είναι προφανές ότι στους κόλπους της κυβέρνησης δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις µιας πολιτικής συµφωνίας.

ΟΤΑΝ ακόµη και σήµερα, ύστερα από όσα έχουν συµβεί και µε το κόστος που έχουν συµβεί, υπάρχουν υπουργοί που υπεραµύνονται του πιο παλαιοκοµµατικού «κρατισµού», τότε είναι προφανέςπως ένα µέρος της κυβέρνησης νοµίζει ότι ζει σε άλλη χώρα και αντιµετωπίζει κάποιο άλλο πρόβληµα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ; Μια κυβέρνηση που είναι ταυτοχρόνως και Τζέκιλ και Χάιντ δυσκολεύεται όχι µόνο να αντιµετωπίσει την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, αλλά και να λειτουργήσει στοιχειωδώς. ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ, µέσα από αντικρουόµενες διαβουλεύσεις, ο Πρωθυπουργός καταλήγει τελικά ναεκφράζει έναν άχρωµο µέσο όρο, ο οποίος δενικανοποιεί κανέναν – ακριβώςό,τι έγινε µε τις τελευταίες ανακοινώσεις… ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι την Παρασκευή χάθηκε µια ευκαιρία. Για την οποίαθα µάθουµε ότι δενήταν η τελευταία µόνοαν υπάρξει και επόµενη.