Η υποκρισία των Ελλήνων

Κ. Παπανικολάου
Αρθρογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Απογευματινή" - 11/12/2009


Το 98% των Ελλήνων θεωρεί ότι η διαφθορά αποτελεί «μείζον πρόβλημα» στην Ελλάδα, σύμφωνα με το ευρωβαρόμετρο που δόθηκε στη δημοσιότητα στις Βρυξέλλες. Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε την περίοδο Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, δηλαδή την προεκλογική περίοδο, κι επάνω στις εκλογές στην Ελλάδα. Κι εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα για την υπευθυνότητα, τη σοβαρότητα και τη σχέση αλήθειας και δηλώσεων του Έλληνα πολίτη.

Αν είναι τόσο βέβαιος, κοντά στο 100% δηλαδή, ότι ζει μέσα σε απόλυτη διαφθορά, ποια είναι η δική του στάση; Μπορεί η διαφθορά να είναι τόσο διαδεδομένη αν την διακινεί μόνο το 2% ή το 10% των πολιτικών και των βαθμοφόρων δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς τη συμμετοχή του υπόλοιπου 90%;

Θυμίζουν οι «βέβαιοι» πολίτες τους ηγέτες τους -και είναι φυσικό, επειδή εκείνοι τους αναδεικνύουν-, που θεωρούσαν ένοχη τη Ζίμενς για το λάδωμα και όχι τους πολιτικούς και τα κόμματα που αποδεδειγμένα λαδώθηκαν.

Βοή και αντάρα από τους εκφραστές αυτού του λαού στο χώρο της «ενημέρωσης» για το μεγαλοεπιχειρηματία που λάδωνε, λες και ξύπνησε ένα πρωί αποφασισμένος να μοιράζει μίζες εκατομμυρίων σε πολιτικούς, έτσι από βίτσιο! Και οι ηγέτες αυτής της χώρας αποφάσισαν επίσης, αθώα, να τα τσεπώνουν είτε στα κομματικά είτε στα προσωπικά τους ταμεία και ας ήταν κατάμαυρα και δαιδαλώδους, εμφανώς έκνομης προέλευσης!

Και όλα αυτά τα δήλωναν στο ευρωβαρόμετρο στην παραλία με φραπέ και τσιγαράκι στο χέρι και το μυαλό τους στο πώς θα ρίξουν την εφορία, τον προμηθευτή τους, ή την πολεοδομία και όποια άλλη υπηρεσία θα δεχόταν ένα «δωράκι» για να τους διευκολύνει να κάνουν τις παρανομίες τους. «Μα δεν υπάρχει και ο λαός που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και δεν έχει λόγο να διαπλέκεται με πολιτικούς και δημόσιους λειτουργούς;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Μα, και αυτό το κομμάτι του λαού με τις μικρές δυνατότητες συμμετέχει σε μικρές διαφθορές και διαπλοκές.

Τάζει την ψήφο του στο βουλευτή για να διορίσει το παιδάκι του ή να νομιμοποιήσει το καταπατημένο οικοπεδάκι του, ή το παράνομο σπιτάκι του. Και αμέσως μπαίνει και στο διπλανό γραφείο του άλλου υποψηφίου για να ξαναπουλήσει την πραμάτεια που διαθέτει. Η διαφορά δεν έχει ποσοτικό αλλά ποιοτικό χαρακτήρα. Καθένας όσα μπορεί τόσα κάνει. Παραπάνω κάνουν άλλοι που μπορούν. Απλή είναι πάντα η αλήθεια.