«Ταμείο ανεργίας» το Δημόσιο για βουλευτές και υπουργούς

Άννα Παναγιωταρέα
Δημοσιογράφος
Άρθρο της στην εφημερίδα "Ελεύθερος Τύπος" - 28/8/2012

Εχουν άδικο οι Πολίτες που εξοργίζονται, όταν ανακαλύπτουν ότι οι βουλευτές έχουν εξασφαλίσει για τον εαυτό τους προνόμια τα οποία κανείς άλλος Ελληνας δεν έχει; Oταν μιλάμε για «ισοπολιτεία» μάλλον δεν συμπεριλαμβάνουμε στους «συνηθισμένους» Πολίτες τους βουλευτές, ακόμη και εκείνους που εξελέγησαν για μία θητεία.

Το ζήτημα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον τη στιγμή που έχει ψηφιστεί νόμος από το σύνολο -ίσως πλην ΚΚΕ, αν θυμάμαι καλά- των κομμάτων ότι ο βουλευτής που δεν επανεκλέγεται στο αξίωμα επιστρέφει αυτοδικαίως στην προηγούμενη θέση του, αν υπηρετούσε στο Δημόσιο. Ετσι, εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων -ακόμη κι αν υπηρέτησαν ως υπουργοί- επιστρέφουν, απρόσκοπτα, στο διδακτικό τους έργο. Υπάλληλοι του δημόσιου ή και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ανεξάρτητα από το χρόνο που απουσίασαν από την υπηρεσία τους, επανατοποθετούνται ως υπάλληλοι στα υπουργεία, ακόμη κι όταν, προηγουμένως, προΐσταντο σε αυτά ως… υπουργοί.

Μπορεί να φαίνεται τέλειος παραλογισμός αλλά αυτή είναι η ισχύουσα νομοθεσία. Για τους δημόσιους υπαλλήλους η απομάκρυνση από την υπηρεσία προς άσκηση αλλότριου επιτηδεύματος συνεπάγεται οριστική παύση της υπαλληλικής ιδιότητας. Αυτό δεν ισχύει για τους τέως βουλευτές. Μπορεί να εγείρονται ηθικά ζητήματα από τις προβλέψεις των επαγγελματικών «διευθετήσεων» των πρώην βουλευτών αλλά «το νόμιμο είναι και σωστό», κατά τη γνωστή ρήση τέως πολιτικού. Αυτό που προκαλεί την αναστάτωση είναι ότι όχι μόνον έχουν νομοθετήσει να επιστρέφουν οι τέως στη θέση τους, σαν να μην έλειψαν μια ημέρα, αλλά να διεκδικούν προαγωγές και θέσεις που απαιτούν χρονική ωρίμανση. Μετρούν το βουλευτιλίκι ως ωρίμανση και λαμβάνουν διπλή συνταξιοδότηση -βουλευτική και επαγγελματική- με τη συμπλήρωση των εξήντα πέντε χρόνων.

Είναι εξίσου σαφές ότι ένας τέως βουλευτής, προηγουμένως ιδιωτικός υπάλληλος, δεν μπορεί να απαιτήσει την επιστροφή του στην ιδιωτική επιχείρηση όπου εργαζόταν, διεκδικώντας οποιαδήποτε προνόμια. Είναι μία ακόμη παράμετρος κατάργησης της ισοπολιτείας.
Το θέμα της επιστροφής των τέως βουλευτών στο Δημόσιο έρχεται στην επικαιρότητα από την ένταση που προκαλεί στη διπλωματική ιεραρχία του υπουργείου Εξωτερικών η επιστροφή του κ. Μπεγλίτη, που επειδή δεν επανεξελέγη στην Κόρινθο, με το ΠΑΣΟΚ, στις πρόσφατες εκλογές, απαιτεί τώρα την ένταξή του στο υπουργείο Εξωτερικών από όπου είχε αποχωρήσει το 2004, ως εκπρόσωπος Τύπου, για να πολιτευθεί.

Φίλοι από το υπουργείο μού λένε ότι το θέμα δεν είναι προσωπικό. Αλλά θεωρούν αδιανόητο ο τέως υπουργός Εθνικής Αμυνας να μεταβληθεί σε υπηρεσιακό παράγοντα μετά από οκτώ χρόνια απουσίας. Και ακόμη, πώς είναι δυνατόν να απαιτεί την εξέλιξή του σε πρέσβη όταν δεν διαθέτει τον ανάλογο χρόνο προϋπηρεσίας. «Γιατί όχι και ο κ. Αβραμόπουλος; », προσθέτουν.