Περίπτερα

Δημήτρης Δανίκας
Αρθρογράφος
Άρθρο του στο "Βήμα on line" - 21/1/2011

O διασυρμός του συνδικαλισμού. Ο θρίαμβος του εαυτουλισμού. Ποιος ο χειρότερος εχθρός του φαρμακοποιού; Ο φαρμακοποιός. Ετσι ακριβώς. Γιατί το λουκέτο των φαρμακείων στρέφεται εναντίον των φτωχών συνταξιούχων. Γιατί ο εύπορος και ο πλούσιος κανένα πρόβλημα ν΄ ανοίξει και να πληρώσει από την πορτοφόλα του. Γιατί αρνείται να καταθέσει κι αυτός το ελάχιστο που θέλοντας και μη έχει πληρώσει ο φτωχός λαός.

Γιατί με τα κεκτημένα του περιορίζει τις δυνατότητες κάθε νέου πτυχιούχου να ανοίξει δικό του φαρμακείο. Γιατί με την άρνησή του, μία η τελική επιθυμία του. Εγώ να ΄μαι καλά, οι άλλοι ας κόψουν τον λαιμό τους. Γιατί εξακολουθεί να λειτουργεί αναχρονιστικά. Σκεφτείτε το απλά. Αν αντί για φάρμακα πουλούσε παπούτσια, τρόφιμα, ρούχα, ηλεκτρονικά είδη, τότε όχι μόνο τα Σάββατα αλλά ακόμη και τις Κυριακές θα απαιτούσε το μαγαζί του να είναι ανοιχτό. Την ανάγκη μας εμπορεύεται.

Πάνω σ΄ αυτή την κρίσιμη, την αδιαπραγμάτευτη ανάγκη στηρίζει την επιμονή του. Οπλο του η υγεία μας. Θύμα του ο στερημένος, ο άρρωστος, ο δυστυχισμένος. Ο αγώνας του για τη βολή του. Επομένως κουρελόχαρτο το πτυχίο. Επομένως στάχτες ο ανθρωπισμός, Επομένως στα σκουπίδια η κοινωνική ευαισθησία. Επομένως στα γκρεμίδια ο Ιπποκράτης. Και επομένως κάθε φορά μεταμορφωνόμαστε ανάλογα με τα συμφέροντα της τσέπης μας. Οσο οχυρωμένοι από την κρατική προστασία, τόσο τσιμουδιά για την ασυδοσία.

Τώρα που η τρόικα τα αλλάζει όλα, τώρα ανακαλύψαμε την επέλαση των πολυεθνικών. Αν είναι δυνατόν. Μα όλα αυτά τα χρόνια λειτουργείς σαν ιμάντας των πολυεθνικών. Μα τι νομίζεις ότι είσαι; Ενα περίπτερο των φαρμακευτικών καρχαριών. Ενας ενδιάμεσος κρίκος. Ενας μικρός ταμίας. Ενας ασήμαντος πωλητής κάθε μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας. Αυτοί κάνουν κουμάντο. Αυτοί, μαζί με τις άλλες πολυεθνικές, είναι τα πραγματικά αφεντικά της τρόικας. Ο καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός πορεύεται με το τέλος των συντεχνιών. Ο «θάνατος» του κάθε εμποράκου θα είναι ιλαροτραγικός!