Κάτι τρέχει με τη Ρόζα !

Γιάννης Πρετεντέρης
Δημοσιογράφος
Άρθρο του στην εφημερίδα "Το Βήμα" - 8/9/2009


Πληροφορούμαι αρμοδίως ότι στη νεοσυσταθείσα ηγετική ενδεκάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εκπροσωπείται η οργάνωση «Ρόζα». Δεν ξέρω αν οφείλεται σε παράλειψη, σε αποκλεισμό ή σε σεχταριστικό ολίσθημα, αλλά οι ψηφοφόροι είναι ευλόγως ανάστατοι: Τι συμβαίνει με τη Ρόζα;

Ομολογώ ότι ουδέποτε έτρεφα ιδιαίτερη εκτίμηση στην πολιτική επάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ- υποθέτω ότι οι αναγνώστες το έχουν αντιληφθεί... Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι ακόμη κι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να με εκπλήξει. Ποτέ μου δεν μπορούσα να προβλέψω ότι η παράταξη της ανανεωτικής Αριστεράς, ακόμη και παραγεμισμένη με πρώην κνίτες και ακαταλαβίστικα γκρουπούσκουλα, θα ζούσε μια τέτοια ξεφτίλα.

Ειλικρινά, λυπάμαι. Λυπάμαι πρώτα απ΄ όλα για δεκάδες χιλιάδες τίμιους και ταπεινούς αγωνιστές της ευρύτερης Αριστεράς που μέσα στις χειρότερες αντιξοότητες κατάφεραν να διατηρήσουν ζωντανό επί δεκαετίες έναν πολιτικό χώρο για να τον διαλύσουν τα Εξάρχεια. Λυπάμαι για όσους πίστεψαν ή ήλπισαν ότι στον ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν κάτι διαφορετικό ή κάτι καινούργιο και τελικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη χειρότερη παθογένεια και τον πιο αμετροεπή μικρομεγαλισμό της πολιτικής ζωής. Λυπάμαι για έναν χώρο που κάποτε ήταν θερμοκήπιο πρωτοπόρων ιδεών και τώρα κλέβει κάλπες.

Λυπάμαι όμως και για τον Αλαβάνο. Πρώτα τους διέλυσε και μετά σηκώθηκε κι έφυγε. Ακόμη κι αν δεχθώ ότι ο Τσίπρας και οι άλλοι δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, ακόμη κι αν δεχθώ ότι το σχήμα ήταν εξαρχής ναρκοθετημένο, ακόμη κι αν δεχθώ ότι σε πολλά πράγματα ο Αλαβάνος είχε δίκιο, ομολογώ ότι η συμπεριφορά του το τελευταίο δωδεκάμηνο με έχει αφήσει με το στόμα ανοιχτό.

Υποθέτω ότι θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να μπει στη Βουλή. Ισως και δικαίως. Από τη στιγμή που ήδη από τον περασμένο Δεκέμβριο επέλεξε τον ρόλο της «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς» είναι απολύτως λογικό να καταστεί εξωκοινοβουλευτικός με την πλήρη σημασία της λέξης. Αλλωστε δεν μου φαίνεται η Βουλή να νοσταλγήσει ορισμένους από τους σημερινούς εκπροσώπους του, εκείνους που συγχέουν τον αντικομφορμισμό με τη γραφικότητα και την πολιτική με τη φασαρία.

Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν δεν ξέρω γιατί την απέκλεισαν τη Ρόζα από την ηγετική ενδεκάδα. «Μα δεν φτάνουν έντεκα αρχηγοί;» θα με ρωτήσετε. Προφανώς! Αλλά κάτι οι κάρτες, κάτι οι τραυματισμοί, κάτι οι αναποδιές, χωρίς μια Ρόζα, μια Σούλα ή μια Κική , άντε με μία ενδεκάδα να βγάλεις το πρωτάθλημα.